De familie Vethaak en hun seksleven. Deel 1 Vissen !

We zijn beland in de jaren dat Greetje last heeft van het lege nest en vaak somber met de leesmap op de bank zich verlekkert aan de mooie verhalen en foto’s en diep in haar hart wel weet, dat het allemaal opgeklopte zeepsop is met een toef slagroom er op, maar toch… ze zuchtte diep……..

Leo, zat weer aan het water en probeerde een nog grotere vis te vangen, nooit tevreden, nooit genoeg….. als jonge blom ging ze wel met hem mee, het leek haar zo romantisch, samen op een kleedje met lekkers mee en heerlijk op een zwoele avond aan dat koele water, ze zag zich al liggen op het kleedje, met Leo in haar armen…. maar helaas Leo, bleef op zijn kleine stoeltje zitten, sjekkie in het bekkie en meer aandacht voor de vers gevangen vis dan voor haar, toch ook een redelijk verse vis……..

Op een avond, was er een controleur op pad en Leo, had niet de benodigde visvergunningen en borg snel alle hengels op en het bakje met pieren en kroop naast Greetje op het kleedje en juist toen de bromsnor voor hun neus stond, speelden ze een innige omhelzing met kus… en de man was afgedropen…. en daar op die heerlijke plek aan het water was Kareltje, hun eerste kind verwekt en zo was Greetje aan Leo blijven kleven.
( regelmatig heeft ze nog daar aan het water gezegd tegen Kareltje: zie ik daar Bromsnor niet in de verte aankomen? )

Na Kareltje, kwamen Carla, de tweeling Gerard en Berry, Suuske, Tom, Francien, die het syndroom van Down had, Peter en als laatste Mereltje. Allemaal waterkantkinderen!

Leo maakte ze graag, maar het opvoeden lag hem niet zo vond hij zelf, hij raakte nooit een luier aan en kon niet genieten van de zalfjes, de badjes en de lachjes….. en zo verloor hij Greetje. En Greetje had het thuis druk en hij zat te wachten op een vis die de vorige overtrof.

Gisteravond was hij thuisgekomen als en pruilend kind, de man naast hem had een karper gevangen, met zijn handen duidde hij aan hoe een joekel het was geweest, maar die kerel had op zijn plekje gezeten, dus het was zijn karper, Greetje hoor je, mijn karper! Het lekkere bakje koffie beurde hem niet op, zelfs niet de gevulde koek, die ze bewaarde voor dit soort dagen…….

Hij had de koek met drie happen naar binnen gewerkt, zonder te genieten en stukjes spijs spatte alle kanten op…. Greetje zuchtte, ze had het zo graag netjes in haar huisje. Leo, vroeg niet naar haar avond, niet naar wat ze deed, nergens naar, maar zijn blik gleed naar de Libelle die open op de bank lag……. Greetje! Zo een bustehouder moet jij ook eens kopen, zo een halve bolleneruitbustehouder……….

( wordt vervolgd )

Zilvertje.

Foto van Zilvertje, het mooie Krommenie, Badhuislaan.