Voorjaar…….

 

Langzaam aan begint ons huis, ons huis weer te worden. Het werd van buiten en van binnen gepeld. Steeds vond men weer de duizend tongen van de brand. Die prachtige oude balken, de versieringen aan de buitenkant, de mooie oude deurlijsten, het werd allemaal opgesmikkeld door de brand.

Het is een enorm dure klus geworden maar gelukkig was ik verzekerd. Het was allemaal heel eng en onwerkelijk, maar Emilio heeft ons gered, we zijn er nog, maar wat een nasleep. Deze zomer wonen we zeker weer in ons huis, maar ik hoop in mei er al te wonen, ik verlang zo naar mijn huisje. Alles is daar zo vertrouwd, alles is daar zo eenvoudig.

Nu ben ik vaak de hele werkweek van kwart voor zeven tot half acht van huis, dat zijn lange dagen als je 60 bent, als je dan nog moet koken, wassen huishouden, werk mee hebt en moe bent. Maar soms is het veel later, de avonden op school, de dingen die ik moet regelen voor het huis in opbouw.

Annemieke heeft van de week weer mooi gezongen en ik heb zelf een feestje gegeven in Purmerend. Had het al lang van te voren gepland en toen gingen we er nog van uit dat we al weer thuis zouden zijn.

Er is veel gebeurd, heb in het ziekenhuis gelegen en het weer overleefd, ja, het beestje wordt ouder en dat brengt ongemakken met zich mee.

Nog even dan is alles weer bij het oude, dan zal ik echt huilen van geluk, want alles wat na 8 december kwam was naar en eng.

 

Liefs,

Trudy.