Maandelijks archief: augustus 2006

de sleutel. Het officiële gedeelte bij de notaris duurde niet zo lang, maar wel het informele, de notaris en ik delen een passie, het Michaël College in Zaandam, voorheen Zaandijk. De notaris kent mijn vader van vroeger, kent mij als … Lees verder →

geboren uit een zucht Opgegroeid in de schaduw De schaarste was je huis Ontkennen was je vriend Negeren je pa en ma De duisternis werd je deel Ik plukte je in de herfst Onze winter werd warm en zacht.  Zilvertje.

je hoed hing aan een touwtje in je nek Mij hoor je het niets zeggen Maar ze vinden je wel… Een jurk Over een broek Over een trui Over een jas Over een schort Over een nachtjapon Van mij mag … Lees verder →

[L]Nieuws! Zilver heeft in samenwerking met Gemeente Amsterdam een raceauto ontwikkelend, die rijdt op huisvuil. U bent nu getuigen van een testrit en primeur. Zilver de raceridder. (Nederlandse fabrikant S toont grote belangstelling)

[L]Lidy zet telkens leuke filmpjes op haar weblog en daar kijk ik graag naar, ik heb het ook geprobeerd met mijn webcam, maar mijn pc is te traag, zit bommetje vol met van alles en nog wat, dus mijn pc … Lees verder →

De dagen van lui wakker worden en rustig ontbijten zijn op. Niet meer de hele dag rustig door sudderen en samen boodschappen doen en dan met te veel lekkers thuiskomen, omdat we altijd wel in zijn voor leuke dingen. We … Lees verder →

blanca-maria. Meisje met je gouden haren je ligt zo grappig in je bed met een handje onder je hoofdje met je mooie buikje bloot  Ik heb een uur naar je gekeken want de tijd gaat te snel je wordt al … Lees verder →

Liedje van de eenzaamheid. De stilte gevangen in een traan……. De leegte het verdriet……. Men kwam bij je kijken…… Maar je was er wel……. maar ook weer niet……………. Je deur was al jaren gesloten! Maar jij was het je niet … Lees verder →

We hebben te veel taartjes gegeten, we hadden er negen gekocht, we hadden ook pannenkoeken gegeten (of de n er nu wel of niet geschreven moet worden, ik weet het niet, ik loop jaren op achter en als ik net … Lees verder →

het groene paardje. Daar stond hij, in een keurig pak, met woeste haren en verdrietige ogen, hij zei iets, maar ik kon hem niet horen, hij zwaaide, met een trieste hand. Ik lag achter het glas en volgens mijn ouders … Lees verder →