Maandelijks archief: juli 2017

Op het bureau waren heel wat mensen aan het werk om de moorden op te lossen en langzaam viel een puzzelstukje op zijn plaats. Het lijk op de vuilstort was dus  Nora Vera en de al eerder vermoorde man in … Lees verder →

Bij de vuilstort in het havengebied hadden werknemers een lichaam gezien en Spoor zag al aan het cirkelen van vogels waar hij moest zijn. De goed in oliepakken geklede mannen stonden er verslagen bij, eerst was er het ongeloof de … Lees verder →

  Spoor werd thuis in de watten gelegd, zijn vrouw had die vermoeide aders op zijn voorhoofd bij zijn slapen zien kloppen en ze werden met de dag groter, als rivieren die na de winter het smeltwater moesten verwerken en … Lees verder →

De nacht na  de inval in het plaatselijke ziekenhuis sliep bijna niemand van de politie. Als ze al het geluk hadden in hun bed te liggen, dan was het moeilijk de gebeurtenissen van de dag, de beelden, de ingevingen, stop … Lees verder →

Helaas is hij gister overleden, 46 jaar een oprechte stem. Rust zacht. Luister!   Zilvertje.

Als bewoner van Krommenie maak ik me zorgen om de verkeersoverlast/veiligheid op het Vlietsend en het verlengde van die straat. Auto’s/brommers rijden er structureel te hard en de vrachtwagens die er rijden worden met de dag groter. Door de enorme opmars … Lees verder →

Het zat Spoor niet mee, hij had gedacht zo even bij die dame,  Nora Vera binnen te lopen en dat hij al zijn prangende vragen kon stellen, maar dat viel zwaar tegen. Aan de informatiebalie, dacht hij een aardig iemand … Lees verder →

  Het kantoor van Spoor rook naar een nacht lang doorwerken, de geur van te lang gedragen kleding, oude koffie, zweet en vastplakkende onderbroeken, niemand had het door. Janet kwam met een voorlopige rapport, opende de deur, maar ging niet … Lees verder →