Maandelijks archief: februari 2018

Deel 3 Drie keer in de week kwam Rietje op bezoek, Rietje kenden het geheim van mevrouw Tjalsma en kookte voor haar, Rietje kon zalig koken en vroor elke dag een portie in, boerenkool met Hemaworst, pasta pesto met zelfgemaakte … Lees verder →

Deel 2 De gehaktbal was zo rubberachtig dat hij bij het aansnijden van haar bord sprong. Ze vloog achter de gehaktbal aan en juist opgestaan uit haar rolstoel, stond zo een jong ding op haar kamer, die waren het gevaarlijkst, … Lees verder →

  Vier bij vijf, een bedje, een raam, een wasbak, dat was alles van wat er over was gebleven van haar hele leven, rammelde sleutelbossen op de kale koude gangen, warme maaltijd op een “duurzaam” plastic bord met drie vakjes, … Lees verder →

  Die zomer De straten waren zo heet, van een afstand leek het, of er water op lag, te wachten op de autobanden en de fietsers om ze al spetterend te verfrissen, maar helaas de straten waren kurk en kurk … Lees verder →

Deel 11 In een wc  stond een sterk  vermagerde vrouw zichzelf te bekijken in de spiegel, ze keek heel indringend en voelde met haar hand aan het glas. Ze deed haar mond open en een hoge schrille stem stootte rare … Lees verder →

  Zal ik je dan? Of toch maar niet? Of zal ik jou wat wiegen? Vind je het fijn? Of word je er misselijk van? Je mag natuurlijk liegen.   Als ik straks je deurtje sluit Klinkt alles dof en … Lees verder →

    Nelly Overwater stond met haar handen op de heupen te kijken naar de ravage bij Jans binnen. Triest hing een deel van het plafon naar beneden en het vocht, deels opgedroogd rook muf. De familie Harkema liep langs … Lees verder →

  Op een kleedje in de zon De thermoskan met koffie De zelfgebakken appeltaart En jij die naar het “”bootje”” staart   Zilvertje. Uit: Geluksmomenten. Foto: van Zilvertje, strand Castricum. Dag: Samen met een van mijn kinderen op de fiets … Lees verder →

  Ze heeft zich uitgerekt Kleine knopjes openen hun oogjes Lammetjes vlinderen door de wei Ik kom op de fiets naar je toe Dat maakt me zo blij!   Zilvertje. Voor  D.J. Nico mijn oudste zoon. Als ik naar je … Lees verder →

De verstofdoekte huisvrouw deel 9 Buren begluren.   Jans zat in de auto van de man van de friettent, nou eigenlijk lag ze meer, ze had het koud en ze rilde en klappertandde. De man van de friettent zou haar … Lees verder →