De lekke band.
De wereld lag deze zondag in een dekentje van mist. Maar het weer was zo heerlijk, buiten het ontbijt en koffie genuttigd. Het was 20 graden, ja, blijf dan maar eens thuis als je fietsbenen bezit. Laarzen mee, water mee, jasje mee, maar ik vertrok in mijn zondagse jurk, het was heerlijk. Over het weiland vlogen vogels met denk wel honderden tegelijk, ze maakten mooie figuren, de V van vertrekken en de W van nee, we wachten deze mooie dagen nog af, alom verwarring, ze bleven figuren maken en de kopman bleef wisselen, een prachtig spel in de lucht.
De weg naar de bossen, was voller, veel stelletjes, meestal stelletjes die niet zo samensmolten, ze keken grimmig, sommige waren zelfs hardop boos. Zou het door de voetbal komen, had hij geen zin? Of fietste hij te hard om op tijd de wedstrijd op de tv te zien. De bossen hebben nu veel bomen met zilveren bladeren, dat is prachtig als een glimp zonlicht er op valt, maar de zon zat ook verstopt in het dekentje van mist.
Nog meer heksenkringen ontdekt en een toerentje bussekruit van paddenstoelen, alsof ze langs elkaar en op elkaar omhoog wilden klimmen, een dikke hoge toren was het eindresultaat, nooit zoiets grappigs gezien.
Nieuw waren de waarschuwingsborden in het bos, met: pas op, rijplaten, en pas op werkverkeer en een bord met een man die schepte in een berg zand en veel hekken die wegen hadden afgesloten. Wat gaan ze doen? Op het duin vlak voor ik het strand op liep, was ik een en al oog, er waren weer vliegende mannen, de mannen die op de thermiek op de duinrand vliegen met een geweldig grote vlieger, als een insect hangen ze er onder in een tuigje, sommige zwaaiden vrolijk, ik zwaaide terug.
De man naast me, die ook naar zee ging stond er ook van te genieten en sprak me aan, samen genoten we van veel van die vliegende mannen en ik zei: Ik vind dat zo dapper, ik ben al bang dat ik een lekke band krijg als ik naar zee fiets en alles moet lopen. Ik zei, doeggg, en liep verder, je moet nooit te lang met vreemde mannen praten. Heerlijk langs de zee gelopen, heb er ook in gezeten en zag weer veel verbrand hout aan kleine stukjes.
Een vliegende man, raakte uit de koers en viel op het strand, het viel mee, hij stond zo weer op en maakte zijn vliegzak weer in orde.
Op de terugweg, de wind in de rug, ik had vandaag de lange route heen en de lange route terug gekozen, ik had wat van me af te trappen en dat was heerlijk gelukt. In Castricum moest ik erg nodig plassen, ik had ook al mijn water al op. Maar er zat geen vaart meer in mijn fiets. Hoe kon dat nou? Mijn band was lek. Pffffffffffffffffffffffffffffffffffffff……
Het is een heel stuk lopen naar huis als je moet plassen en dorst hebt. Veel auto’s toeterden toen ik eenmaal zo ver was dat ik naast de Provinciale weg liep. Veel mannen op de fiets, keken snel de andere kant op en een mevrouw vroeg lief: gaat het meisje? Kijk dat was bemoedigend, je weet dat je de klus zelf moet klaren, maar een lief woordje doet wonderen.
Bijna thuis, zag ik drie blauwe luxe auto’s met blauw zwaailicht en sirene met een rot vaart richting Alkmaar gaan. ( Denk het leger ) op de kazerne waar ik ooit werkte hadden we zulke blauwe auto’s
Thuis, met mijn zandbenen dadelijk naar de wc gegaan, koffie water opgezet en broodjes smeren, zo een honger, na al die uren fietsen en het strand wandelen, heb ik nog een uur met de fiets aan de hand gelopen. Daar krijg je reuze trek van.
Zilvertje. ( mijn vader zei altijd: praat nooit over het noodlot, dan lok je het naar je toe! )
Foto: Dirk, juni, Provincialeweg Krommenie.
Het straatje van Zilvertje. 
Je kunt nog heel wat aan, merk ik:-)
Ja, het was me een sportieve dag. Maar die buitenlucht maakt me per dag sterker.
Nou je heb weer een bewogen dag achter de rug.
Maar goed je ben weer heelhuids thuis gekomen, en een koffie en een broodje maakt dan weer veel goed nog een fijne avond voor jullie.
Dankjewel, jij ook!
Heel verstandig van paps! Voortaan toch maar een bandenplak setje mee?
Heb ik, maar ik kan het niet, suf he?
Zilvertje,
de beste oplossing bij lekke band is: je fiets omkeren, dus stuur en zadel op de grond zetten, banden omhoog. Dan dat bandensetje (mooie roodzwarte Simson-doosje) dat je toch hebt, zichtbaar op de grond opengooien. en vervolgens een beetje quasi staan gaan prutsen aan zo’n band, met een van de ijzeren dingetjes die je in dat doosje aantrof.
Echt, als het niet te hard regent, dan stopt er binnen de kortste keren iemand die zegt: “Zal ik je even helpen?” Meldt mijn jarenlange ervaring.
Ik kan wel een band plakken, maar het duurt een uur.
Terwijl sommige voorbijgangers het in 4 minuten flikken!
Overigens heb ik tegenwoordig al jarenlang geen lekke band meer (terwijl ik makkelijk 10.000 km per jaar fiets) omdat ik kevlar-bandjes heb: anti-plof banden. Een beetje duurder dan normaal, maar ze zijn gemaakt van hetzelfde materiaal als kogelwerende vesten.
Mij zul je dus niet gauw zien met een plat bandje!
Oh, die fiets op zijn kop vind ik een te gekke oplossing. Ja, ik heb zo een doosje, bij mijn eerste lekke band dacht ik, nou ik heb dat vroeger van mijn vader geleerd, maar helaas, was het vergeten, ik heb me suf geprakkiseerd en ik kon hem niet meer bellen, in de hemel nemen ze nooit de telefoon aan.
En die plofbanden, ik ga eens bij de fietsenmaker vragen wat dat kost, want op zeker rijden is wel heel erg fijn. Ben zo blij met je raad.
Ik had wel geluk dat het niet eerder gebeurde, deze afstand was te doen, alleen ik neem voortaan meer water mee, oh, wat had ik een dorst.
Het was een prachtige dag, dan raken we een beetje in de war.
mooi weer de paddenstoelen.
Vreemde mannen, je weet het nooit š
Je voelde aan dat je een lekke band zou krijgen, je vader had, nee heeft gelijk.
Dan heb je een heeeeel flinke wandeling gemaakt.
volgende keer een plaksetje mee, mensen helpen elkaar blijkbaar niet meer.
Als je erg veel fietst kan je voor fietspech een abonnement nemen op Fietsned. Dan komt een mobiele fietsenmaker naar je toe om je band te fixen. Misschien een idee?
hier is de info te lezen: http://www.fietsned.nl/pechpasaanvragen
Dankjewel, ik heb het bekeken, zit ook bij ons in de buurt, leuk.
Hoi zilvertje het valt niet mee als je een uur moet lopen met een fiets met een lekke band is geen pretje maar je hebt het gered en er was niemand zo lief even de band voor je te plakken? Groetjes Rano