Regelmatig denk ik: hoe gaat het met de mensen die betrokken waren bij het vliegtuigongeluk 25 februari 1992 ( datum weet ik niet meer secuur ) Lichamelijk en geestelijk? Het laat me niet los, dit heeft te maken met mijn verleden. Ik was ook vreselijk van de rel toen ik hoorde van dit ongeluk, omdat ik van heel dichtbij heb mogen mee maken wat het doet met mensen.
Vlak na mijn scheiding begin jaren negentig waren er twee rampen met vliegtuigen, de Bijlmerramp en het vliegtuigongeluk in Faro.
Na jaren gewerkt te hebben in mijn eigen bedrijven was ik na de scheiding ridder te voet, ik had me niet gerealiseerd dat nieuw werk vinden zo moeilijk zou zijn en bijna 13 jaar lang had ik me niet meer bezig gehouden met mijn eigen vakgebied, het verplegen, ik besloot weer naar school te gaan, naast mijn werken overdag zat ik in de avond op school en dat was best wel zwaar. Ik had niets meegenomen uit mijn huwelijk, geen geld, geen alimentatie, geen rechten, ik was teleurgesteld in het leven met een partner, gekwetst, verdrietig en bezeerd, mezelf bijna kwijtgeraakt, gezien dat geld stinkt en verkeerde vrienden kan geven en ik wilde het op mijn eigen manier doen, op eigen kracht.
Mijn broodje verdiende ik in de thuiszorg en ik had vaste klanten, een dame woonde in een schattig huisje tussen veel boeken in, haar leven zat er bijna op en ik hielp haar met haar dagelijkse zorg en met alle emoties die horen bij deze levensfase, ze lag in bed voor het raam, het waren de dagen rond de kerst en ik had het kamertje in kerstsfeer gebracht, zachtjes stond de radio aan en we hoorden rond het middaguur van het neergestorte vliegtuig in Faro.
Zilvertje, zet je de tv aan, vroeg de oude lieve dappere dame in bed en samen zagen we het nieuws over de ramp.
informatie over de ramp in faro.
( wordt vervolgd )
Zilvertje. Met dank aan Wikipedia. Foto van Internet geleend.
Het straatje van Zilvertje. 
Ik weet ook nog waar ik was tijdens de Bijlmerramp. Apart hé.
Maar een vraag Zilver…Ken jij mensen die de Faro ramp hebben meegemaakt…of de Bijlmerramp…..of ken je overlevenden van de recente ramp met het Turkse vliegtuig…dus mensen die In het vliegtuig zaten…?Reactie is geredigeerd
Zwollywood, ja, met een ingrijpende gebeurtenissen schijnen we dat te onthouden, zelfs als jong kind al, zo weet ik nog waar ik was, toen ik hoorde dat Kennedy was doodgeschoten, het kwam door de reactie van mijn moeder, die viel bijna flauw in de winkel van Eikenboom.
Ja, Zwollywood, het is daarom dat ik op de dag van de laatste vliegtuig ramp, bijna geobsedeerd was, ik had een ander blog en terwijl ik op Internet zat hoorde ik het, op het moment dat ik hoorde dat het ernstig was, heb ik snel contact gezocht met mijn collegae, of ik moest komen helpen.
Helpen met wát ? Opvangen van slachtoffers?
Ons ziekenhuis heeft een rampenplan!Dan wordt je gebeld, maar ook geacht te komen bij grote rampen. Vele handen maken licht werk.
Zilvertje…waen er in jullie ziekenhuis veel slachtoffers …? en van welke ramp…ik snap ‘m nog niet goed.
Zwollywood, door de ramp van 2009, moest ik weer heel erg denken aan de ramp van Faro.
Bij de laatste ramp, waren de slachtoffers goed over de ziekenhuizen verspreid, wij hadden er weinig.
joh trudy ik heb hetzelfde meegemaakt maar sta weer met beide benen op de grond gelukkig.
en na een interne opleiding ben ik weer verder gegaan was planner zit nu in de ict binnen zelfde amerikaanse bedrijf waar ik nu al 20 jaar werk.
groetjes je neef
en ja het meest verontrustende is in mijn geval dat het afgelopen vliegtuig ongeluk nog geen 4 km van mn werk was het heeft over mn kantoor gevlogen voor polderbaan schiphol.
en heb er een beroerde tijd door gehad wat als het 3 min eerder gebeurde was ik er dan nog wel.
het heeft me heel erg aangegrepen.
groet theo