Juffrouw Timmer had ondanks haar saaie vakantie een blos op haar wangen, ze had het druk, op het kleine keukentrapje stond ze met een oor en een glas tegen de muur geplakt, ze luisterde zeer ingespannen en merkte niet dat het theewater in de waterkoker warm genoeg was, dat haar soep overkookte en haar kat Mausorius probeerde bij haar benen te komen om haar zo een kopje te kunnen geven ten teken dat hij honger had, nee, de hele wereld was buiten gesloten, juffrouw probeerde te horen wat men aan de andere kant van de muur vertelde.
Pas na het bewust worden van erg stijve kuiten en uren op de bovenste tree gestaan te hebben gaf ze het op, die nieuwe buur, was of stom, of alleen, geen woord te horen zo jammer, het is altijd zo spannend om te luistervinken………ze zette te waterkoker weer aan en gaf Mausorius wat voer en daarna viel ze zowat flauw van genot, want haar bel ging en die bel was al bijna vastgeroest, er kwam nooit, nou ja, haast nooit iemand. Met een kuif op zijn plaats en rok rechttrekkende bewegingen en nog vlak voor de deur haar adem controleren op het ruitje van de deur, deed ze open……. Ja,…………………………….. oh, bent u het, mijn nieuwe buur?
Ja, daar was het geval dan, de nieuwe buur, juffrouw Timmer wist niet waar ze kijken moest, dit mens was zo beeldvullend, haar ogen kwamen kijkruimte te kort. Stevige bovenarmen, met een weldaad aan spieren in een te krap shirtje, een buik als een klaptafeltje en kont kon ze nog niet zien, maar in dit stadium kon ze nog niet vragen of het ding kon draaien, ohhhhhhhhhhhhhh, juffrouw haar hele uitgebeende lijf trilde als een staafmixer en ze had moeite niet te gillen van geluk.
Het ding bleek een vrouw en ze was niet stom, nee integendeel, ze kon heerlijk babbelen en buurvrouw Timmer en de vrouw zaten na de kennismaking bij de deur genoeglijk te babbelen in haar woonkamertje. De nieuwe buurvrouw had een appeltaart gebakken en ter kennismaking meegenomen en voor buurvrouw Timmer was dit een welkome onderbrekingen tussen alle saaiheid, het boek dat nog niet wilde wennen en de vakantie die nog ruim een week duurde. Ze kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en ondervroeg haar nieuwe buurvrouw zoals ze ook de kinderen ondervroeg op haar schooltje, ze was betuttelend, doorgeschoten zorgzaamheid, dat zie je vaker bij eenzame dames, niemand die hen nog corrigeert.
Haar nieuwe buurvrouw droeg de geweldige naam Olga Vet en vet was ze, vet met spieren en juffrouw Timmer wist een ding zeker, ze was verpletterd, verward, verstrooid, verliefd, opgewonden en dat alles door deze Olga, al vanaf de eerste blik op haar bij de verhuiswagen, klotste haar bloed heftig en bijna over de rand van haar hersenpan.
Nog diezelfde avond gingen ze samen een rondje om in het mooi verlichte binnenste der binnenste van het oude Amsterdam en terwijl die magere juffrouw Timmer af en toe haar panty ophaalde, die zo vreselijk kon afzakken, schoot er juist een soort van rotje in haar panty naast haar billen en de schrik was zo heftig, juffrouw gilde als een aangereden kat, rende en rende en niemand kon haar meer bijhouden…….
Zilvertje.
De dikke en de dunne 2.0.
Ja, gek he?
Leuk verhaal, alleen het einde, te plotseling:-)
Ja, is helemaal zo! maar ik had de titel al en op het laatste moment moest nog die panty gevuld,was ik alweer vergeten, ja, ik maak het mezelf niet altijd makkelijk, mijn schrijven is een raar proces, met veel haken en ogen, ik mocht van mezelf de titel niet meer veranderen. :^)
Leuk verteld met mooie taalvondsten!
Aad, dankjewel, het is super ontspanning om deze dagen weer heerlijk te kunnen bloggen, ik heb de was en de strijk al klaar, ik ga straks met een Suikerhartje naar de stad, lekker wat voor hen ( andere Suikerhartje ) uitkiezen, de uitverkoop hè? Fijne dag!
Ik herinner mij een kleine wandeling over de Zeedijk. Een lieftallige jongedame onzeker en zenuwachtig met een afzakkende panty, Te verlegen om iets te zeggen.
Soms worden eerste indrukken verstoord door ietwat ongemakkelijk zittende kleding. En soms blijven eerste indrukken dwars zitten alsof het te klein gekochte knellende schoenen zijn.
Leuk verhaal! Zoals veel herinneringen achteraf een glimlach verdienen ….
Vriendelijke groet
Zilver, als vanouds, heerlijk gelachen !!
Deel 2 is nog leuker en weer een klaptafeltje.
En hoe was het shoppen?
Dat rotje kwam wat abrupt. (waar komt het vandaan?)Daar had je ze langs met vuurwerk stuntende jeugd kunnen laten lopen 🙂
Eindelijk eens wat actie aan de kont en dan gaat ze er vandoor als een gillende keukenmeid. Wat zal de nieuwe buur wel denken? 😉
Ha Zilvertje,
Erg gebeuren geheimzinige dingen in het hoofd van Juffrouw Timmer, zou het rotje haar weer terug op de wereld brengen of valt ze toch in de armen van haar eigen fantasie?
We houden het niet van de spanning. oma