Geluk
Wie als kind droomde kapitein te zijn
als puber van een eigen jacht op de Rijn
Als jong volwassenen van een gezond gezin
en luxe tot onder de kin
Zal heel vaak als oudere bij moeten stellen
en gelukkig kunnen zijn met een koffie bestellen
een straaltje zon op een terras
en een broodje mee in de tas
Zilvertje.
FOTO: Boom bij Duin en Bosch, de plaats waar ik twee belangrijke mensen in mijn leven heb moeten achterlaten, mijn lieve vader en mijn oudste zoon.
Met dank aan Corline, die me inspireerde.
Het straatje van Zilvertje. 
Maar je leert ook relativeren.
Met pindakaas? 😉 Dank je Zilvertje. Wat een prachtig gedicht. En als die boom zou kunnen spreken…. (Ik denk trouwens dat bomen dat kunnen)
Antoinette, zo waar.
Ja, een broodje mee met pindakaas. Zo werkt dat nou, was me niet eens meer bewust dat ook het broodje er in zat. maar je woorden maakten dit in mijn hart. Dankjewel. Ja, die boom heeft al die mensen voorbij zien sjokken, de tram, die in het begin er ook reed, de familie, kinderen en artsen en verpleegkundigen. Ik houd van bomen en ondervind kracht en troost uit ze en de verhalen wonen in de takken en de sapstroom denk ik.
En nu mag ik weer naar buiten, fietsen!
Een mooi gedicht, daarom is het goed om al jong tevreden te zijn met wat je hebt.
Maar blijf wel je dromen koesteren.
De boom geeft het afscheid duidelijk weer, de stammen gaan ieder zijn eigen kant op. Hans
Hij is weer mooi Zilvertje ja geluk is iets moois, maar het weefsel van geluk is soms los geweven.
Bomen kunnen niet spreken, wel kan de plek van een boom herinneringen oproepen…..ook zeer waardevol.
Een prachtig gedicht, mooi vastgelegd..
Dankjewel!
Niks haalt het bij gemoedsrust. XX
Zo is dat!