Thuis heb ik geen dieren, daar heb ik geen tijd voor en van dieren in huis krijg ik het ook erg benauwd. Vind het ook zielig dieren binnen. Ik weet dat er in mijn dorp een man woont met een hond zo groot als een pony en die man woont op een flat, ik vind dat dan heel zielig voor die hond. Mij zie je ook niet in een dierentuin of een circus met dieren. Maar in de natuur zie ik ze graag. Ik zoek het niet op, maar ze komen altijd naar me toe.
Prachtig hoe meeuwen hun eten bijeen scharrelen, een duik in de zee, of een pik met de snavel en daar schuift het zeebanket naar binnen. Ik heb er uren naar gekeken terwijl ik wandelde langs de vloedlijn.
De Strand6daagse liep voorbij Castricum, vandaag stopte ze in Egmond, nog 10 kilometer te gaan, je herkent ze aan het gele vlaggetje en een geel armbandje.
Koffiedrinken aan de kust, niet in een paviljoen, te heet, ik had zelf mee en lekkere broodjes. De meeuw kwam op mijn kleedje zitten, hij had een zere poot, ik wilde het wel op de foto zetten, maar bang was ik dat hij wegvloog. Geloof me of niet, maar we hebben een uur bij elkaar gezeten, soms vloog de meeuw even weg als er te veel mensen langs liepen, want ik zat op de rand van water en zand.
Ik voerde niet, want er is vis genoeg en ik ben bang dat ik zo een dier dan verpest. Mijn vader is verstrooid over de zee en zo gek, ik had het gevoel dat hij even op mijn kleedje zat, we hadden het over de vliegtuigramp en hoe mooi het is al je met koffie op een kleedje bij de zee tevreden bent.
Trudy.
Klik op de foto’s en dit doe ik ook graag.
Goed dat de kustlijn jou even rust gaf.
Misschien heet jouw meeuw wel Jonathan?
Bemoedigende groet,
Jonathan? Bijbels?
Ooit las ik een boek Jonathan Livingston Zeemeeuw, een verhaal van Richard Bach en foto’s van Russel Munson.
Vriendelijke groet,
Oh, ja, dat boek ken ik niet, ik dacht het zal vast een bijbels verhaal zijn. Sprak hij ook met de meeuw? Ik heb er echt van genoten, was zo leuk.
Bij de volgende linken vind je extra info over Jonathan:
http://www.inspiratiefilms.nl/index.php?item=jonathan-livingston-seagull&action=article&aid=98
http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Bach
Vriendelijke groet,
Mooi!
Zo te lezen had je weer een superdag vandaag.
En vriendschap gesloten met een meeuw.
Ik heb steeds mooie dagen, ik creëer ze zelf, kost niks, veel genot.
En gelijk heb je!!!
Ja, heerlijk, ik de middag op de fiets en wegwezen, hele jaar binnen gezeten nu bijtanken, maar ik kan na het ongeluk niet meer hard fietsen, doe er lang over, hoop dat het weer heelt.
De snelheid komt heus wel weer terug heeft zijn tijd nodig.
Weet je al wanneer je een gaatje over heb voor bv. een kras of ergens anders?
Nee, geniet nu van de middagen buiten, ga nu echt de stad niet in.
Oke ik begrijpt het helemaal.
Als je een huisdier hebt moet je er ook tijd voor nemen, anders gewoon niet doen.
Een grote hond op een flat is zielig.
Als je dieren hebt moet je er ook verantwoordelijk voor zijn, de vrije natuur regelt het gelukkig zelf.
Leuk dat een meeuw je gezelschap komt houden, denkt ook krijg vast een stukje eten.
De zee heeft de ruimte om je zorgen en gedachten te schikken. Hans
Ja, de natuur geeft kracht en rust.
Wat een mooi en echt verhaal.
Het was een puber-zilvermeeuw, vorig jaar geboren, en nu aan het verkleuren van bruin naar zilvergrijs.
Dankjewel Selma. Dankjewel voor de informatie. Ik heb veel foto’s gemaakt in het water. Deze leek ook wel echt de kunst af te kijken bij de anderen, maar ik wist niet of ik dat goed zag. Ik denk dat het een van zijn ouders was die later bij me kwam zitten, elke keer een stukje meer tot we samen op mijn kleedje zaten, ik had in het water al gemerkt dat er iets met een pootje was, de meeuw trok dat ook het liefste op. Als het te druk werd, dan haalde de meeuw de poot onder de veren te voorschijn en liep een beetje mank weg of vloog weg, maar het vissen naar voedsel ging prima. Het was fijn het beestje zo bij me te hebben, ik zit nooit langer dan wat minuten, maar nu zat ik heel lang, het was magisch. Geluk is een van deze momenten, gratis, maar zo kostbaar.
Ik was onlangs op je weblog om te kijken of je weer wat geschreven had, maar toen bedacht ik wat ik wel eens bij je heb gelezen, je zit vol en moet er een kopen of zoiets. Mis je wel!
Om weg te dromen aan het strand, tuur je met je gedachten naar de horizon. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”