Tussen ons in.

 
 
Aan elke kant van haar een kind, haar jongste en haar middelste. Bij de kist was de rust sereen en alle witte bloemen werden bijeen gehouden door een vorm, maar die van de kleinkinderen was het liefste, die bloemen vormden een hart.
 
De kerk was gevuld met hele oude mensen en een handje vol jonge kinderen, de achterkleinkinderen, er was zelfs een kleine baby van twee weken. Het koor, zong prachtig, maar ze waren samen met mijn moeder en haar zusjes de oudste, tachtig plus.
 
Ave Maria, het lied klom samen met dertig gouden, oude keeltjes naar de nok en mijn gedachten dreven mee. Met de hele familie in een vliegtuig naar een feest en we mochten allemaal iemand meenemen. Mijn tantes zagen er jong er vrolijk uit, mijn opa en oma deden niks anders dan glunderen, het was hun feest, het waren gulle mensen, lieve mensen…..
 
De tantes en hun mannen, wisten altijd hoe het zat, de toestand in de wereld, de beste auto, de eerlijkste politieke partij, de mooiste supermarkt. De familie was het baken, maar nu moest ik enkele malen mijn moeder vragen zachtjes te praten op de meest intieme, teerste momenten.
 
In de aula van de associatie, waren een aangetrouwde oom en mijn moeder aan het uitzoeken wie het oudste zusje was geweest……. ze kwamen er niet uit, mijn moeder wist niet meer dat ze het tweede meisjes was van mijn opa en oma, ze wist niet meer dat ze al een zusje begraven had.
 
 
Zilvertje.