Mijn eigen straatje. ( Krommenie)

 

 

Vlietsend.

 

Waar het Oer IJ nog meandert

Verscholen achter huisjes en pleintjes

Met de wind uit zee

Op je klinkers het zilte

Bekruipt de kilte

Mensen vochten hier om land

Dijken en molens

Geulen en greppels

 

Nu  een kleine straat

Met winkels

En veel auto’s

De jaren knagen aan je bestaan

De hele straat verzakt

Je behoorde eens  tot een andere gemeente

Maar je werd aan Krommenie geplakt.

 

Zilvertje.

Over Trudy

Woest als vloed, rustig als eb, glinstert als zilver met soms een beetje aanslag.
Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

6 reacties op Mijn eigen straatje. ( Krommenie)

  1. Dirk zegt:

    Maar wel een leuk straatje.

  2. logbankje zegt:

    Wat mooie geschreven, het oude Krommenie lijkt wel steeds mee te verdwijnen.
    Maar het blijft het straatje van Zilvertje. Hans

    • Zilvertje zegt:

      Veel is of wordt gesloopt zo jammer, ik weet pas door het boekje van waar jij ook lid van bent, dat pas in de jaren 60 dit Krommenie werd, het was altijd Assendelft, apart he. dankjewel! Ja, mijn straatje, hahahaha, ik weet nog hoe het voelde, ik ging met de kinderen, in 2006 het huisje schoonmaken en bekijken, en dadelijk al op de Zuiderhoofdstraat, kregen we een vakantie gevoel, al die kleuren, al die soorten oude huisjes, mijn schouders zakten naar beneden en dat is altijd zo gebleven, puur geluk. Zie ons nog een ijsje kopen op ons hervonden geluk.

      • Zilvertje zegt:

        Op die eerste foto met Sinterklaas, was dit jaar, staan Annemieke en Blanca en ik in de nis van mijn huisje te kijken, niemand die ons ziet, maar ik weet dat we daar stonden en ik herken een puntje witte sjaal die ik droeg.Ik was jarig die dag.

  3. gemma1952 zegt:

    Ziet er gezellig uit Trudy.

Plaats een reactie