In het staartje van het jaar
Zat nog zoveel koude drukte
Na het uitslaan
Kleurden de straten wit
En ik dacht aan die man met vreemde kleding aan
En een enorme ego kuif
Den Haag had aan hem een hele kluif
Hij had net als vele mannen een baard laten staan
Maar ook die harige toet is weer gegaan
Want Rutte drie trad aan
En ondertussen liep Griekenland nog steeds vol met bootvluchtelingen
En stal Ridder Rutte weer van de armen
Maar trok hij een gezicht vol van erbarmen
En gaf met gulle hand alle rijken wat extra’s in binnen- en buitenland
En langzaam zwol het geluid aan van de kerstklokken en zonder te jokken werd weer ons hart niet verwarmd, zagen we in de mensen uit Syrië en andere onveilige, arme landen niet het verhaal van Maria en Josef en de os en de ezel, maar waren bang dat ze onze stal zouden leeg vreten onder schijten
Maar gelukkig zijn er ook altijd nog goede en lieve mensen zoals u
Open uw armen als een paraplu en geef warmte en liefde waar u kan, dan maken we er een mooi Nieuwjaar van.
Zilvertje.
Het straatje van Zilvertje. 
Het was wit de laatste dagen, ramen beslagen boompje in de kamer gezet.
Kruip je ’s nachts in een koud bed,
Jezus in een stal geboren, het kon de waard niet bekoren.
Want hij schenkt zijn fijn en dat vind hij zo fijn.
Het komende jaar, ik zie wel, er is vast weer pijn. Hans
Want hij schenkt zijn wijn en dat vind hij zo fijn.
Fijn om nog iets van je te lezen,en tje in Den Haag is er niet veel veranderd daar sla je de spijker op zijn kop.
En hoe gaat het nu met de gezondheid?
Alvast een fijne kerst voor jullie allemaal.
Leuk verhaal. Zelf ben ik geboren i De Haag Trudy. Ik hoop dat het goed met je gezondheid en wens jou fijne feestdagen toe.