Sinds kort hebben we in ons uitvaartcentrum een nieuwe lange jas, lange jas? Hoor ik je denken, ja, dat is een drager en een grafdelver als zijn lange jas uit is. Ik kies deze lui altijd secuur uit. Is het gezicht uitgestreken genoeg? Dwingt hij respect af? Is hij een beetje eng ( niet te veel ) en mankt of hobbelt de man niet te erg tijdens het lopen. Een mankende drager is geen gezicht, je haalt dan alle eerbied weg. Maar ook de lengte van de man is heel belangrijk, de kist moet toch als een rechte lijn op de lange jassen hun schouders rusten. Maar een ding had ik over het hoofd gezien, ja, HOOFD.
De nieuwe jas, zat vanaf het moment van solliciteren, vreselijk op zijn hoofd te krabben en ik zocht er niks achter, nou ja, zenuwen dacht ik, het is toch heel wat en solliciteren en ook nog een lange jas worden. Ik nam de man aan, hij voldeed aan al mijn eisen. En ik kreeg er geen spijt van hij kon graven als een mol en dragen als een volleerde lange jas. We waren allemaal erg gecharmeerd van deze heer en ook bij de dames viel hij in, hahahaha, goede aarde.
Het eerste kreeg de dame van de koffie en droge cake er last van en bij mij was geen belletje gaan rinkelen, ik zag haar krabben en ik dacht nog: wijfie kijk uit, je haren komen zo in de koffie en de droge cake, maar het bleek veel erger te zijn.
Ook de dame bij de oven kreeg er last van en ze zat bijna de hele dag met haar handen in het haar en ik begreep er nog steeds niet het fijne van, tot ik die vrijdagmiddag bij de kapper zat en de beste man bijna in mijn oor knipte van schrik.”” Gregor, Gregor, je moet gaan, ik kan je niet knippen, je hebt Pietjes!”” Pietjes? Ik dacht dadelijk aan de sinterklaastijd die er weer aankwam en dacht dat hij me voor de gek hield, maar ik kon gaan, de Pietjes waren een ander woord voor HOOFDLUIS.
Daar stond ik dan, op de vrijdagmiddag in de stad, zonder correct kapsel en absoluut niet wetende wat te doen, behalve dan enorm op mijn hoofd krabben, want ik kreeg me toch een jeuk. Ineens vielen alle puzzelstukjes op zijn plaat. Het kwam van die nieuwe lange jas en die had het aan de juffrouw van de droge cake gegeven, want dat klikte wel met die twee en zo was het verder gegaan, van personeelslid, op personeelslid.
Goede raad was duur, ik wilde uit die avond, het was al de hele week een dooie boel geweest, wat moest ik nu?
Zilvertje. Wordt vervolgd.
Het straatje van Zilvertje. 
De Hoofdluis, verbaast lees ik dit, verwacht een heel andere luis na het vorige verhaal.
Daar staat hij dan met zijn handen in het haar. Hans
Hahahahaha, ga je schamen. :^) ja, hij is door de hersenpan gevlogen, maar ik dacht ik moet nu niet stoute Zilvertje worden, het was al zo vreselijk mal.
hoofdluis? ach even naar de pharmacie/drogisterij die lossen het zo op voor je
Dat is enorm giftig! Beter is wassen met azijn en goed luizen kammen, daar hebben ze hekel aan of een nacht je haar in de cremespoeling of sterkte gel!
ik heb het gelukkig nog niet meegemaakt maar bedankt voor de tip
Nou wees maar bij hier in Noord Holland, is het schering en inslag!
Ai, luizen😠
Zo leuk dat gezichtje. Ach de wereld zit vol beestjes.
Pingback: Gregor Knekel deel 16 Janny. | Het straatje van Zilvertje.
Gelukkig heb ik te weinig haar.
Een van mijn klassen hebben thuis weer de bekende luizenbrief ontvangen.
Het blijft een terugkerend gebeuren.
Vriendelijke groet,