Zusje had een voortandje gebroken. Ze was op een tafeltje in de keuken gaan staan om haar vouwvliegtuigjes te laten vliegen van grote hoogte, maar het tafeltje had het begeven. Een enorme gil had het huis in rep en roer gebracht, maar ook dat zakte allemaal weer en de tandarts had er met veel moeite weer een heel tandje van weten te maken en zusje moest beloven niet meer in een appel te happen, want het tandje was niet zo sterk.
De dagen na de pinkster waren vreemd, de grote kinderen gingen weer naar school en moeder naar haar werk, de kleintjes werden opgevangen door opa en oma die ook wel zagen dat Kees de vader van het gezin zomaar verdwenen was. Langzaam vulden ook de kranten zich met berichten over Margje, het jonge meisje dat zomaar verdwenen was. De plaatselijke krant een opruiend blaadje had al een paar maal de naam van Kees genoemd en hij was bepaald niet neergezet als een wereldredder.
De oudste zoon had hier vooral last van, op school werd hij uitgescholden, nu niet om zijn pukkels, of om zijn slungelachtige manier van lopen, maar nu om zijn vader. Porno pappie, porno pappie, sisten ze als hij langs liep tijdens de lessenwisselingen. Zijn klasgenoten deden het nog geniepiger, die schreven elkaar briefjes in de klas en als de docent een briefje onderschepte, stonden er de meest pijnlijke uitspraken op en de zoon van Kees kon er niet langer tegen. Met het bloed omhoog gestuwd in zijn hoofd verliet hij de klas, stapte op zijn fiets en zocht de waterkant op. Pas na uren werd hij rustig en viel in slaap tegen een boompje, hij was ook doodop, hij lag nachten te piekeren en de school met al die gemene opmerkingen brak hem.
En ondertussen zat vader Kees in de buurt van Cordoba en deed onderzoek naar het teruggekomen water in het meer en de teruggevonden vakantiegangers. De bewoners vonden hem maar een vreemde snoeshaan, wat moest zo een man? Hij was niet van de krant, of tv en ook niet van de politie. Hij had niks met water of weersomstandigheden, nee, als je het hem vroeg, deed hij iets in lipjes om de worsten.
Zilvertje. Wordt vervolgd.
Foto: internet.
Zeg maar dag tandje met je handje.
kinderen onderling kunnen heel gemeen zijn.
Vader kees is zo te lezen de lipjes een beetje kwijt. Hans
Hahahahah, ja, vader is op pad!
Een echte schuinsmarcheerder die Kees.
Pingback: Verloren land deel 9 Hij scheet zijn bed onder. | Het straatje van Zilvertje.
Denk dat er meer achter zit dan wij nu zien.
Pingback: Verloren land deel 10 Het oude schooltje. | Het straatje van Zilvertje.