Deel 7 Appeltaart & Co.
Het was nog niet zo makkelijk om te bedenken waar ze goed in was en waar ze zich goed bij voelde en dan ook nog haar brood te verdienen. Ook al was ze altijd dol op reizen geweest, de reis elke dag naar haar werk met trein en metro was geen pretje en dat miste ze zeker niet. Nooit meer de wekker op 5 uur, nooit meer staan in een overvolle trein. In de avonden was dat een hel, staan onder de stinkende oksel van een onfris ruikende knaap, adem van anderen, losgelaten scheetjes en regelrechte stront- en pisgeuren. Niemand kon daar iets aan doen, als je je elke dag goed wast en je werkt hard en lang, zeker in de zomer dan stink je in de avond, geen probleem, maar wel in een overvolle trein. Zeker in een sprinter zonder wc, niks kan je er, niet eens je damesverbandje verschonen, nou en dat gaat ook stinken op een warme zomerdag, zo op elkaar gepropt is dat smerig.
Ze deed haar raampjes in de ochtend wijder open en de zon was al een poos op, geen haast, geen stress. Maar ze moest wel snel iets bedenken om geld te verdienen, want ze gaf het op al die dagen die nu geen plicht kende uit, als handjes droog zuiverzand wegwaaiend in een zandbak en het waaide niet terug.
Op de gracht had ze een lief klein pandje gezien, het stond leeg, boven ook. Daar zou ze wel willen wonen en werken. Maar wat voor werk? Die nacht droomde ze van gasten en haar werk combineren met het pandje en toen was het idee geboren en ging ze aan de slag.
Diezelfde middag was ze de trotse huurder van een pandje uit 1678, klein maar fraai, hoge plafonds, met mooi stucwerk, terrasje voor, tuintje achter. Als ze er ging wonen, hield ze 4 kamertjes over en een beneden. Ze doopte het pand: Appeltaart & Co. Boven ging ze gasten huisvesten en beneden koffie, thee en appeltaart serveren, in het zaaltje er achter zou ze workshops geven.
Het pand kon zo betrokken worden, alles was mooi en heel en zeer sfeervol en een zaakje aan de overkant hielp haar met de inrichting. Landelijke romantiek.
Er was veel te regelen, maar het voelde zo goed en gelukkig had ze genoeg op de bank om alles zonder te veel buikpijn te laten verlopen, zeker nu ze wist dat er weer geld binnen zou komen. In de avond zou er al een jongen van een reclamesite voor toeristen komen, hij kwam foto’s maken en een eigen website voor haar maken en haar plaatsen op websites die haar gasten kon bezorgen.
Het geluk lachte haar weer toe, maar ze dacht nog veel aan hem, dan raakte ze wel in paniek, ze moest er iets mee. Voor ze die avond in haar nieuwe bed stapte zag ze bij de voordeur aan de grachtkant een man morrelen aan haar deur, was het de man van de website, was hij weer terug? Iets vergeten? Nee, die man was jonger geweest. Achter de tussendeur van glas in lood, keek ze vanachter haar hand, ze trilde en kon wel gillen.
Zilvertje.
Het straatje van Zilvertje. 
En het blijft spannend!!!
Nou gelukkig maar, want toen ze ontslag nam en die malle buurman van het kruisjesknipper uit het verhaal waren, dacht ik en nu? Maar gelukkig begon ze een zaakje, daar komt genoeg volk om het weer sappig te maken. Ze leidt gewoon een eigen leven, heb er weinig over te zeggen.
Dat ze maar veel taartjes mag bakken.
Ja, dat hoop ik ook, en ook die lekkere strudel.
Ja die ook, lekker een beetje warm gemaakt en heerlijke cream erbij een echte KRAS.:)
Ja, een Kras!
Dank lieve mensen voor de reacties en de likes.
Een gezellige b&b met een lekker ontbijt zoek ik al een tijdje.
Maar eerst koffie met overheerlijke appeltaart gaat er altijd wel in.
Carla en Lilian hebben http://omaietje.nl/ geopend.
Precies daar boven komt B&B ZOH.
Het is daar leuk en gezellig.
Maar jouw verhaal is spannender!
Zonnige groet,
Nou als het echt was, dan werd je mijn eerste gast, geheel gratis, maar ja, het is maar een verhaal. Jouw link is echt leuk en ontroerend, bij het bestuderen van de kaart vond ik ranja met een rIETJE, zo lief gevonden. Ziet er ook echt heel gezellig uit.
Bij de opening schreef ik dit:
https://robalberts.wordpress.com/2014/10/13/oma-ietje/
Volgende maand opent de B&B ZOH boven Oma Ietje.
Dan is Oma Ietje elke dag open.
Mocht je naar Ikea Amsterdam-ZuidOost gaan dan loop je bij Metrostation Bullewijk even naar de andere kant.
Op een zonnig terras word je dan schandalig verwend!
Vrolijke groet,
Leuk!
’s morgens wordt je misselijk van de vele parfum en zeepluchtjes, en ’s avonds het omgekeerde.
Appeltaart & Co klink al vlot en ze heeft een droom pand.
En dan gebeurd het onverwachte, maar wat! Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
Ohhhhhhhh, heerlijk, hartelijk dank, deze keer is het weer een ding vanuit mijn hart, helaas kan ze het niet horen of begrijpen, maar mij doe je er een enorm plezier mee, traantjes.
Pingback: Hij kwam die avond. Deel acht van bericht uit de ruimte. | Het straatje van Zilvertje.
Pingback: Plassen in de beslagkom. ( Deel 9 van bericht uit de ruimte ) | Het straatje van Zilvertje.
Pingback: De soppende koffiesnor. | Het straatje van Zilvertje.
Pingback: Feest op de gracht. Deel 11 | Het straatje van Zilvertje.
Pingback: Bericht uit de ruimte, deel 12 en slot. | Het straatje van Zilvertje.