Deel 3 De tijdmachine.
Uren kon ik zoet zijn met de tijdmachine, dan vergat ik de hele wereld om me heen. De honger, het verdriet, de onbegrepen dingen. Het was een hele klus, maar dapper werkte ik er elke dag aan na al mijn taken die ik al had. Omdat het huis heel groot was en mijn kamer vrij afgelegen lag, maakte ik me niet druk om de ontdekking van mijn uitvinding. In mijn kamer zat een kastenwand, in die kast had ik ooit de legplanken hier en daar weg gesloopt en zo was ik in een loze ruimte gekomen en hier bouwde ik mijn machine. Het was een flink geval, want we moesten er allemaal inpassen, moeder, de meisjes en de jongens en Dieder onze stippeltjeshond.
Omdat ik niet zou weten hoe lang een tijdreis zou duren, verzamelde ik allemaal zaken die ik onderweg nodig dacht te hebben. Luiers, houdbare melk, lucifers en allemaal dingen die je lang kunt bewaren en nodig kunt hebben tijdens een reis met een heel gezin. Regelmatig moest ik dingen uit de tijdmachine halen omdat we bijna doodgingen van de honger. Dan zag ik mijn bijeengesprokkelde voorraad slinken met pijn in het hart en zag de datum van vertrek verschuiven.
Mijn hoofd brak ik over het mechanisme dat ons door de tijd moest laten reizen. Boek na boek had ik verslonden, maar al die bouwers en reizigers in de tijd gaven hun geheim niet prijs. Na heel wat boeken begreep ik dat de kennis van mezelf moest komen en ik oefende met kleine dingen. Het pakje boter verplaatsen van de kamer naar de keuken. De meest opzienbarende dingen bedacht ik. Een hele nacht bidden, een brief schrijven aan de maan met mijn verzoek, gedachten bundelen en het wegdenken, toverstofdoekjes, die vuil laten verdwijnen over het pakje boter heen leggen maar een resultaat boekte ik niet.
Soms was ik van al dat denken zo verstrooid dat ik de kleintjes vergat en ik hoorde het roepen in de lange gangen, klagelijk en triest, er werd honger geleden, er waren weer vieze luiers.
Trudy Den Herder deel 3 van opgesloten.
Plaatje van internet.
Het straatje van Zilvertje. 
Een tijdmachine in de kast bouwen en dat groot genoeg voor iedereen.
Wat een lief kind ben je ook.
Als je in de tijd reist weet je niet of je altijd eten en drinken hebt, net als je stil blijft staan.
Als je klein begint, kun je groot eindigen. Hans
Zo is dat! Heb al van een deel van de show genoten, dank!
Ik ben benieuwd of je terug of vooruit gaat in de tijd.
Maar eerst het geheim ontdekken om hem te laten werken.
Ja, dat is een juiste vraag met het oog op een vader willen hebben.
Ja inderdaad een vader had ook wel wat langer willen hebben.
Ja, Dirk, ik begrijp het!
Ik wou dat ik ook zo’n machine had !
Ja, het zou een gewild item zijn, ik verkies de tijd van nu, maar zou wel een tijdremmer willen hebben, want elke week gaat zo snel, dan heb ik meer tijd om meer dingen te doen, nu vliegt de tijd door mijn handen heen.