Om 1400 uur stond ik op het veld, en de eerste mensen waren al binnen gedruppeld. Snel raakte ik in gesprek met jonge studenten. We waren het over een ding eens, het geweld is gruwelijk en dat zoveel jongen kinderen zijn gedood is verdrietig en mensonterend, ik heb gehuild. Het meisje die de foto maakte studeerde voor docent, ze vertelde me dat haar medestudenten haar hadden ontraden te komen demonstreren omdat het haar toekomstige baan kon kosten.
Heel gebroederlijk liepen we met heel veel mensen zo een twee uur door de straten van Amsterdam, de politie sprak van 5.000, de Telegraaf van 1.000, maar ik denk zelf 10.000 mensen. We hadden afgesproken dat we ons niet zouden laten provoceren. Het was vreedzaam. Drie maal heb ik die dag met mijn blote benen op de grond gelegen, je hoorde dan het geluid van bommen, dit was heel indrukwekkend, al die duizenden mensen op de grond, jong en oud.
Ik heb een beetje de angst kunnen voelen die de mensen voelen als ze getroffen worden door bommen.
Wij vonden elkaar tijdens de demonstratie en bleven bij elkaar en hebben de emoties met elkaar gedeeld.
Weer in Krommenie, bord in de mand en snel naar huis, plassen, eten, drinken en onder de douche.
Trudy Den Herder.
Het straatje van Zilvertje. 
Zo Tudy jij heb je steentje bij gedragen.
Ik heb wel gelezen dat de politie af en toe dreigend was vooral de bereden politie, of viel het wel mee?
Er was heel veel politie, veel busjes, veel paarden, veel per voet, helikopter in de lucht, dat was allemaal eng. Ik heb er geen last van gehad, maar het was wel beklemmend.We waren aan alle kanten ingesloten. Ik heb alleen maar aardige agenten gesproken, want ik mijd mensen die vijandig kijken. was af en toe eng met de paarden, die waren soms onrustig.
Nou je ben weer veilig thuis tenminste.
Ja, tuurlijk!
Jij donker gekleed, ik volledig in het wit zag ik jou praten met een vrouw bij de start.
De route liep ik mee met mijn zwarte fiets aan de hand.
Het bombardement vond ik ook beangstigend, vooral het gekrijs en huilen van de baby’s halverwege.
Wordt het geluid voor vrede gehoord?
Bezorgde groet,
Ohh, ik had zo naar je uitgekeken, ik heb je niet gezien, ja, ik was helemaal in het zwart.
Ja, allemaal liggen en dan het geluid van oorlog, dat raakte me elke keer, ik heb heel wat met tranen in de ogen gestaan.
Bij een volgend Amsterdams bezoek wil ik je graag ontmoeten.
Vandaag vond ik vooral een heftige tocht.
Bezorgde groet,
Jammer dat ik je niet zag! Ik was vooral ontroerd.
“Het meisje die de foto maakte studeerde voor docent, ze vertelde me dat haar medestudenten haar hadden ontraden te komen demonstreren omdat het haar toekomstige baan kon kosten.”
En dat is iets waar Mark Rutte en de zijnen zich voor moesten schamen.
Onze politici zijn akelig stil. Zoals altijd als het dit onderwerp betreft.
Als je dat doden ziet gebeuren, zou toch beslist, zoals dat tot jou en in Amsterdam doordringt,,ook als je jood en moslim bent, tot je door moeten dringen, dat in die oude boeken van je, bijbel en koran, al duidelijk het morele gebod staat om niet te haten en het absolutue verbod om bewust te doden, zelfs bij zelfverdediging, Als jood en moslim kun je jezelf zonder vrede toch niet voor de gek blijven houden!? .Zeker niet als je als zionistisch toch ook joods Israel de machtigste partij bent!
Joost, dat is een goed punt, dat zegt niemand, maar in die boeken lees je vaak niks dat wijsheid en liefde, tenminste wat ik uit vertalingen begreep en dan dit.
Knuffel voor jou, ik had je al een poosje gemist.
Trudy, ik vind je moedig.
Dankjewel. Maar weet je het was allemaal zo liefdevol, ik voelde me er gedragen, maar ik weet dat natuurlijk al heel lang, want vaak probeert men ons bang te maken voor mensen met een andere kleur of uit een andere cultuur, maar ze zijn juist zo lief. Natuurlijk, overal heb je rotzakken, maar dat kan je dan niet de hele bevolkingsgroep aanrekenen.
Dikke kus ik hoop dat het goed gaat met je!
Goede actie Zilver. Weg met die oorlog en wat mij betreft ook met de regering van Israel.