Vorige week zondag zag ik op weg naar het strand even voor Castricum in de polder een zwaan broeden. Het was druk op de weg en het nest lag dicht aan het rijwielpad. Ik deed net alsof ik het niet zag en fietste door. Op de terugweg heb ik gewacht tot het rustig werd en ben afgestapt en met mijn camera al helemaal klaar en al ingezoomd, ben ik een halve minuut of minder gestopt, maakte snel de foto en sprak tegen de zwaan, dat ik niks kwaads deed, maar dat ik zo graag een foto had van zoiets moois.
Vandaag kwam ik weer langs en wat denk je, vader en moeder zwaan waren bezig met het nest en in het nest lagen enorme eieren, 2, bijna wit en groter dan mijn handen, prachtig.
Ben weer terug, ik heb zoveel ideeën, zoveel plannen en al spoedig begin ik met een verhaal van het circus dat in de stad kwam en hoe alles veranderde, ik heb het op de fietstochten al helemaal in mijn hoofd bedacht.
Mijn moeder ligt in een verpleeghuis en wordt kleiner en kleiner en ik ben heel moe, maar krijg wel weer energie naast mijn gezin en werk om weer andere dingen te doen.
Gister kwam ik iemand tegen van de dichtkring en toen besefte ik pas, waarom ik moet schrijven!
Dag allemaal, tot snel,
Trudy Den Herder. ( ik heb Zilvertje losgelaten. :^)
Het straatje van Zilvertje. 
Ik open “Onafhankelijke Bloggers” en daar ben jij opnieuw, bovenaan.
Fijn dat je weer schrijft en ons wilt laten delen in je verhalen Trudy!
Dankjewel Fenny!
Hoera, ben blij weer iets van je te lezen.
En ja je komt ze overal tegen de nesten er is al een hoop jong grut in de natuur.
Groetjes aan iedereen.
Wij zijn er toen ook langs gefietst, in de bocht. Ik zal het doen!
Is dat het pad tussen de weilanden door?
Ja, bijna aan het einde richting Castricum. Met aan de overkant de huizen, gewoon naast de weg. .
Ja dat weet ik nog leuk hoor en zo dicht bij de huizen, hier nestelen ze veel in de singels zwanen, eenden en veel meerkoetjes.
Leuk Trudy, ik ken je alleen als Zilvertje en vond je altijd keileuk schrijven, invoelend, emoties, spanning, humor, eerlijk en spontaan. Geef Zilvertje dus wel een mooi plaatsje ergens. Dat heeft ze verdiend!
Welkom terug.
Vriendelijke groet,
Fijn je weer te lezen!
“Ik heb Zilvertje losgelaten” Prachtig!
tijdje geleden , leuk dat je er weer bent ,…Rob de wegwerker alleen nu niet meer lig er uit
Een nieuwe fase. Zilvertje zwijgt, Trudy de Herder spreekt. Fijn dat je weer terug bent. Eigenlijk had ik ook niet anders verwacht: het hart is begaan, het hoofd vormt het verhaal en de hand schrijft. En gelijk een mooie binnenkomer!
Ha Trudy,
Fijn weer bij je te lezen, zwaan is een echte kleef aan, zo mooi en dapper.
Dat heb je erg mooi vast gelegd.
Laat je verhalen ideeën en fantasieën maar komen, we lezen het graag. Hans
🙂
Goed dat je weer terug bent. Ik ga de link op mijn blog veranderen in Trudy!