De jongen die aan zijn moeder dacht. ( bijna kerst 3 )

De jongen die aan zijn moeder dacht. ( bijna kerst 3 )

De schoonmaker maakte met een natte zwabber zijn kamertje schoon. Een verpleegkundige stond bij de deur en keek mee, zo ging dat hier, een schoonmaker was nooit alleen op de kamer met een patiënt. De verpleegkundige was met twee zaken bezig, opletten en de gang in kijken, daar was een groepje mannen een kunstboom aan het opzetten, vanaf de deurpost, gaf ze instructies. Het was grappig, want de natte zwabber zocht een weg, onder bed en kastje en de verpleegkundige riep: aanduwen, en ja, ja, dat is de voet. De jongen moest lachen, zijn voeten lagen lekker onder zijn dekbed en straks zou de boom staan en de lichtjes er in zouden hem gelukkig maken, net als vroeger bij mama thuis.

Beer lag onder zijn kussen, beer met een witte, kanten engelenjurk aan, beer die de jurk nooit meer had uitgedaan, twintig jaar al niet. Met zijn neus diep in de jurk van beer, probeerde hij nog iets van mama te ruiken, van de taart die ze elke vrijdag bakte, van de soep, die ooit over beer ging, van de geur van mama, een geur van roos en nootmuskaat…..

De schoonmaker was klaar, een snelle groet en weg was de man met de natte zwabber, met de zeepsopkar en schone afvalzakjes. Nu kwam de jongen zelf in actie, hij offerde zijn handdoek er aan op, het sop in de schoonmaakkar was niet schoon geweest, hoeveel vuil zou er in gelegen hebben, zelden kwam de man bij hem als eerste, hij, de jongen, vond het vuil verspreiding en uitsmeren. Met een schone vochtige handdoek om een trekker, deed hij alles nog eens over en keurde de zwart geworden handdoek. Het was zeer nuttig geweest, bromde hij in zichzelf, hij zette zijn deur op een kier en ging op bed liggen, zo kon het lekker drogen, zonder voetstappen.

Een uur bleef hij liggen, zong zachtjes kerstliedjes en duimende af en toe met beer in zijn hand. Straks zou hij naar de boom gaan, straks zou hij zien hoe mooi het geworden was. Hij viel in slaap en droomde, droomde over vuur en paarden, over zee, en gemene mannen in grotten en over vader, vader die hem sloeg met een pantoffel op zijn billen, dat was nog boffen, want het had ook die riem weer kunnen zijn……

Zilvertje.

Foto: Kruisbergstrand, november, gemaakt door Zilvertje.