Door het weiland naar het strand.
Er waren zaken waar ik over na moest denken. De wereld staat op het punt nog verder in brand te raken en ik voel me als een machteloze mug op een vlot in de oceaan.
Middag, ik stop de stekker uit het denken en ik fiets langs het fort aan den Ham, richting kruidkamers, richting verblijfplaats voor soldaten en zoek het bord met de fietsroutes. Ik vond een mooie, naar het strand, maar weer een andere, nu, een en al weiland en dijken tot het moment dat ik de bossen en duinen weer induik.
Ook in het bos kies ik nieuwe wegen, zie ik ruim 12 paarden bij een mooi watertje drinken, wilde paarden, ik vroeg me ook al af waar al die stront vandaan kwam, het was trouwens vanaf huis al alles stront, de boeren waren met vernuftige apparaten die ze achter de tractor hadden hangen aan het stront injecteren, maar vies kon ik het niet vinden, ik ben opgegroeid met de geur van stront en toen ik later op eigen benen ging staan, ging ik in de verpleging werken en leren, nou dat is ook een en al stront.
Vandaag besloot ik niet via de Kruisberg heen en terug te gaan, want het er af rijden vind ik zo hard gaan, brrrrrrrrrr, maar ook de andere route bleek hoog te zijn en dan weer met een rot vaart naar beneden rijden. Als er niemand is, is het te doen, maar mensen die breed uit rijden en klimmen, maken het soms bar eng. Ik zal komende zomer met andere ogen naar de Tour kijken.
De uitkijktoren vond ik geweldig, ik kon zo ver kijken omdat het erg helder weer was, ik zag Egmond liggen, de Zaanstreek, de kerk van Alkmaar en de zee, prachtig die blauwe rand bij al dat groen.
Terug ook weer een nieuwe weg, via de kassen, jeetje, nooit geweten dat er zo veel kassen zijn daar achter de duinen.
Thuis genoot ik van de afvoer die weer gemaakt is en de wasmachine, waar de monteur al voor was geweest, maar het blijft een zorgenkindje. Als niemand het kan vinden, dan ga ik zelf maar aan de slag, want de monteur vroeg voor alleen maar kijken en zeggen dat het aan mijn afvoer lag, 50 euro, maar nu de afvoer is gemaakt, kan het water nog steeds niet weg. Ik was al ruim een maand op de hand.
Het is me gelukt, er zat iets klem, ik heb net zo lang zitten rommelen, tot ik gewonnen had, een was is nu klaar, toch de monteur uitgespaard, maar of hij het blijft doen? Ik had onlangs de Rekenkamer gekeken, je kunt maar het beste een goedkope machine kopen, was hun advies. Ja, dat advies kwam te laat, ik heb alles van Bosch, maar ik onthoud het voor de volgende keer!
Zilvertje.
Foto’s van internet.
Het straatje van Zilvertje. 
Als ik vroeger bij een boer kwam dan riep hij altijd ‘puur natuur!’ als het over de mest ging…
Ja, hahahahhaah, helemaal gelijk, Boldoot van de natuur!
Weer een prachtig reisverslag Zilvertje, en weer met mooi weer hier ook hoor.
Mag ik je binnenkort nog een mailtje sturen niets zwaar op de hand hoor?
Groetjes.
Ja, ff snel, in de middag, het was nog van dat mooie weer. En in het weekend heb ik het erg druk, dus ik dacht ik neem het er nog maar even van.
Ja, doe maar.
Er is geen mail binnen gekomen, ik ga nu slapen, terusten.
Een blog naar mijn hart. Fijn, Zilver!
Dankjewel, ja, die Vethaalkjes zijn aan jou niet besteed. :^0
Ik ruik de geur nog en dan dat pestvoer. Alle meiden bij ons in het dorp hadden het zelfde parfum
Hahahahahahah, Rikus, hij is grappig!
Staat er nu een uitkijktoren op de Kruisberg!
zuivere stront stinkt niet.
Oplossen is vaak doorzetten en rommelen.
Ja ook een monteur wil kaas op zijn brood. Hans
Ja, Hans, vroeger ook al, was het een brandwachtpost ( die werd afgebroken ) en een theehuis van een rijke heer, maar het is weer opgebouwd, ben vergeten wanneer, en het is heel dichtbij het restaurant van de Kruisberg, je ruikt de lekkere geuren, maar het uitzicht is geweldig, het is wel een flinke klim en vooral de laatste toren is heftig, maar de beloning is grandioos.
Er staat een bord bij met de hele geschiedenis.
Leuk verslag, Zilvertje.
Dankjewel, ik heb deze zomer mooie tochten gemaakt. Voorheen las ik dat bij andere en die tijd had ik nooit, nu wel, ik ben dankbaar.
ot, we gaan bezwaar aantekenen, je kunt zien dat hij twee keer is ingelogd.
Alleen bij verschillende vervoerders.
Een harde maatschappij is het. Hans
een wasmachien als zorgenkindje! alsof we niet genoeg aan het hoofd hebben. vind het wel een slappe monteur; niks maken wel betalen. misschien de volgende keer kijken voor no cure no pay?
Ik heb het zelf gefikst, ik begin op een man te lijken na al die jaren in mijn uppie, had ik het maar eerder gedaan, hij was weer als een nou ja, … wasmachine.