Soms kon ik er niet van slapen. Wat doet mama nu? Zal ze nachtwandelen buiten? Wat kon ik wel en niet doen en laten zonder haar privacy te schaden? Allemaal vragen, woelen, en gebroken wakker worden, want juist als het bijna licht werd, had de slaap me dubbel en dwars te pakken had gekregen.
Had ik me ooit zorgen gemaakt om haar? Ze kon altijd goed opkomen voor haar rechten en handig was ze geweest met vele zaken, maar ja, dat was verleden tijd. Het viel me ooit als eerste op dat ze steeds meer leuke dagen ging afzeggen, de verjaardag van mijn kinderen, de kerst en ga zo maar door. Maar dan kon ik altijd nog even naar haar toe. Tussen mijn werk door, fietste ik dan even langs, veel van mijn klanten woonden bij haar in de buurt, dus mijn kopje koffie of mijn boterham nam ik dan bij haar. Maar op een dag deed ze niet meer open en dat kwam steeds vaker voor. Bellen hielp ook niet, de deurbel gaf geen geluid en toen ik een keer dapper had doorgezet omdat ik zeker wist dat ze er was, omdat ik haar schoenen door de brievenbus op de mat zag staan. Liet ze me er in na uren kloppen en roepen.
Snel leerde ik hoe ze dat deed dat ongemerkt zich niet thuishouden, de bel lag er uit en de stekker van de telefoon ook. Voor het eerst had ze ook geen koffie meer, geen koffie? Dat was een vaag teken, want mijn moeder dronk haar hele leven geen alcohol of dure sapjes, maar koffie was haar levenselixer en ze was heel lang wereldberoemd geweest in het dorp om haar heerlijk bakje koffie.
Het sloop er allemaal zo langzaam in, dat ik op een dag bemerkte dat er wel erg veel veranderd was. Ik vergeleek het met mijn eigen overgang. Voor de overgang ben je jong, aantrekkelijk, slank en vol energie en als de overgang flink op gang is gekomen, of klaar en de onvruchtbaarheid is ingetreden, dan worden haren grijs, de huid slap, de buik dik en de aantrekkelijkheid is ver te zoeken en alleen op te peppen met veel buitenlucht en jeugd uit een potje en potlood en de juiste kleding. Op een dag dan komt het aan als een mokerslag
En zo ver waren we nu, op eigen kracht kon ze het niet meer redden. Ik zag de parallel. Mijn moeder was hulpbehoevend geworden en ik kon nog aftellen hoe lang dit nog bij mij zou duren.
Wat kijk je zorgelijk, zei ze met een lieve zachte stem. Ben ik je te veel? Ik begrijp dat wel hoor, je hebt je werk en je gezin, ik vergeet het je vaak te zeggen, dat ik het heel lief vind van je dat je me altijd komt helpen…….. maar ik voel het nog wel hoor, maar dingen zijn anders dan vroeger, er zit iets in mijn hoofd dat me slecht laat denken en soms merk ik dat helemaal niet, maar als ik het merk net als nu, ben ik zo bang……
Zilvertje.
Het straatje van Zilvertje. 
juist ja.
He Antoinette, fijn dat je kwam kijken, heb je gister ook zo genoten?
Weer een mooie bijdrage
Dankjewel, EJW.
Zo heel echt ik zie zo nu en dan ook al lichte signalen bij mijn moeder, dus mijn zus en ik moet het maar heel goed in de gaten houden maar dat lijkt mij wel moeilijk want het is een sluipend iets.
Ja, het sluipt, maar als je oud wordt dan hoort het er bij, erger is, als het al heel jong begint, ik heb in het verleden mensen verpleegd, die waren begin 50 en soms nog jonger hoorde ik van anderen, dat lijkt me echt vreselijk, dan begin je net te leven en dan vergeet je al alles.
Ben op de middag en avond van de konninginnennacht toch gaan zitten, en in een korte tijd voor 20 euro verkocht en ik verkocht alleen maar voor onder de euro of net eeneuro, ik was op eenbepaald moment los, maar ben gewoon blijven zitten met mijn zandlicht aan, was zo knus en rolde doodmoe in bed van al die indrukken. Gister de hele dag tv gekeken, vond het prachtig, mijn hele leven ging voorbij, met een president zal je dat toch minder hebben, door de meetlat van deze familie kon ik mijn eigen verleden weer terughalen, zo bijzonder.
Bv weet nog dat de koning net geboren was en was met mijn ouders in de Jordaan, mijn vader kocht een ansichtkaart voor me van Willem Alexander in doopjurk, door die foto weet ik me nog de hele dag voor de geest te halen, een heerlijke dag, zonder de nieuwe koning die toen zo piepklein was, was ik zeker die hele mooie dag vergeten.
Dan hebben wij met onze leeftijd nog geluk je weet maar nooit wanneer het begint, maaaaaaaaaar ik weet wel dat ik 1 iemand nooit vergeet.
Fijn voor je dat je nog even met plezier buiten heeft gezeten en nog niet voor niks ook, zijn die 20 euro voor de appeltaarten?
Ik heb maar even tv gezien ben naar het centrum geweest naar de gebruikelijke vrijmarkt was veel te druk voor mij, ergens nog een bakkie gedaan weliswaar zonder appeltaart maarja we kunnen niet alles hebben.
Een kroonprins(es) is vanaf de vroegste jeugd opgeleid om koning(in) te worden, een president wordt als het ware geparachuteerd en als hij het vak net een beetje geleerd heeft komt er weer iemand anders.
Het nadeel van een koning…………..Je zal maar een ellendeling als Willem III op de troon krijgen.
Dementie is een gruwel, tijdens een reunie van de stg LO-LKP zat de weduwe van een omgekomen verzetsman bij me aan tafel, ik was gewaarschuwd maar er was niets aan haar te merken, ze at met smaak van de soep dus ik zei: “Cor, nog een bordje, je moet er nog van groeien”, haar antwoord: “Fulps, je bent te goed voor deze wereld, je moet nodig afgemaakt worden”. Vervolgens trok er als het ware een vlies over haar ogen en weg was alle besef.
Ik hoop dat zoiets me bespaard blijft en ik netjes zoals mijn moeder stilletjes vertrek.
Opnieuw top!!
Ha Zilvertje,
Zorgen openbaren zich altijd het beste op momenten van rust en stilte.
Een slopende sluipende moordenaar, zonder pardon.
Ja Zilvertje ouder worden is niet echt een feest. oma
ot, je verzoekje komt in de show hoor.
Ha Zilvertje,
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma kun je straks beluisteren op onze weblog en nu al op de website waar de programma’s staan: http://www.wir-3.com/ kies voor radio de BOM.