De oktobertrein, een gedicht over verstilde eenzaamheid.
De oktobertrein
Zag je de pepernoten en de speculaas?
De letters en de marsepeinen wortels?
De muntjes van chocolade?
En de kleurplaten van Sinterklaas?
We waren in de supermarkt geweest
Ze had zo genoten van de geuren en de kleuren
Het even buiten zijn en samen praten
Als je heel oud bent dingen die niet zomaar meer gebeuren
Kom je volgende week weer?
Het was zo zalig, zo gezellig zo fijn
Tere broosheid zakte in een stoel
Halen we samen de decembertrein?
Zilvertje.
( Als je twee maal op de foto klikt, wordt hij heel groot )
Het straatje van Zilvertje. 
Heel mooi Zilvertje, Ik denk dat er nog veel oude mensen zijn die erg eenzaam zijn.
Dirk, en dan nog niet die groep alleen….. Vorige week liep er een vrouw langs mijn huis, normaal loopt ze met een blindegeleide hond, of iemand naast haar, nu was ze zonder hond, ze was duidelijk de weg kwijt, ze had wel een stok met een bal er aan, maar de winkeliers zetten hier veel buiten, voor mijn huis had iemand een brommer gezet, staat er nooit, ze liep overal tegen aan, ik hoorde haar hulp vragen, iedereen liep door, ik ben snel naar buiten gegaan en heb haar geholpen, eerst overlegd, hoe pakken we het aan? Arm gegeven alles benoemd en haar daar gebracht waar ze wilde zijn, het was een schat. Ze gaat maar niet uit mijn hoofd, haar hond was bijna al een jaar dood en ze krijgt een nieuwe als ze vaste woonruimte heeft…….
Nou hoe eenzaam moet deze vrouw zich voelen?
Ook dit heeft me gesterkt in een opdracht die ik mezelf heb gegeven, maar daar schrijf ik spoedig over.
Ben benieuwd.
Kan alleen maar iets goed zijn jou kennende.
Als ik met pensioen ben ga ik me zeker inzetten voor een of andere medemens, onvoorstelbaar dat mensen doorliepen.
Fenny, het was hartverscheurend, ik heb snel mijn schoenen aangetrokken, maar het komt ook door hoe de media omgaat met deze mensen, je ziet of hoort ze nooit, terwijl het ook gewoon leuke mensen zijn, met prachtige verhalen. In de trein was het een poos geleden heel druk, nergens een plekje om te zitten staan geblazen. Toch zag ik het plekje, was naast een man met een blinde stok, ik ben naast hem gaan zitten en ik heb een uur lang gepraat met die man, hij was enig, erudiet, gezellig en zo charmant, jammer dat hij er uit moest, miste hem gewoon.
Dirk, dankjewel! Ja, het is ook iets dat goed is, ook voor mij, mes snijdt aan twee kanten en ik word er heel blij van.
Goed zo!!!!!!!!!!!!!!
Zilvertje, ja het is triest, maar de regering geeft het voorbeeld, alleen mensen de werken tellen mee. Ouderen en chronisch zieken daar kan op bezuinigd worden, tot ze niets meer hebben. Erg van die vrouw, geen vast tehuis, geen hond.
Ja. Antoinette, daarom zal de ommekeer vanuit het volk moeten komen. We benutten alleen de harde zakelijk kant, er zijn krachten die we niet benutten en juist zo hard nodig hebben.
Ja, ik vind het ook erg van die vrouw het laat me niet los. En het was zo fijn haar even te helpen.
Ha Zilvertje,
Zo mooi geschreven, en dan maar wachten en hopen dat de vertraging niet te lang duurt.
eenzaamheid kom je overal tegen, jong, oud, zelfs in een gezin.
Geniet van je weekend en misschien wel herfstvakantie. oma
Oma, ja, eenzaamheid is niet voorbehouden aan de ouderen. Heb genoten van de show, echt altijd een hoogtepunt, dank!
Ontroerend.
Dankjewel Blew.
Mooi geschreven. Het zet je aan tot nadenken.
Love As Always
Di Mario