De vrouw van de bakker. ( deel 8 )

De ober.

Spanje was te fijn, Mary, de vrouw van de bakker had er nog wel weken willen blijven, maar toch was er ook de heimwee naar gewoon thuis zijn, naar de bakkerij, haar kinderen, vooral Tere bloem miste ze heel erg en toch ook wel die norse Karel van haar. Het vliegtuig vertrok in de avond, ze had alles al ingepakt, in een klein tasje. Even wilde ze nog naar zee en zitten op het terras waar de bediening altijd zo prettig was, zo warm, zo knus, behalve dan die oude ober, die man van in de zestig, die kon als hij er was haar zo aanstaren, hij had een aparte blik………..

Langzaam viel de avond in, Mary de vrouw van de bakker, had zalig genoten van het uitzicht op het terras en stond op om af te rekenen en een taxi naar de luchthaven te bestellen. De ober kwam van achter uit de keuken en rekende met haar af, hij liep weer naar achter en riep haar…. Mary begreep het niet, ze had betaald, een taxi laten bellen en nu riep hij haar, ze zette haar tas op een barkruk en liep naar achter en kwam in een kleine vervuilde keuken, jakkes, dacht ze dadelijk, had ik dit maar nooit gezien, want ik heb hier te veel gegeten en gedronken. Terwijl ze nog de vieze keuken in zich opnam, voelde ze een hard ding tegen haar hoofd aan bonken en daarna wist ze niks meer.

Later veel later werd ze wakker, ze lag op de grond, ze was geboeid en had een prop in haar mond en een doek was er overheen gebonden, haar benen zaten vast met waslijn en een bloedsmaak proefde ze op haar lippen…….. Ze was overstuur, misselijk en heel bang.

De ober was al weer aan het bedienen op het terras, hij kon van opwinding bijna niet goed de bestellingen in zich opnemen, het was hem gelukt! Hij had haar gevangen en alles was gegaan zoals hij had uit zitten broeden, er was geen vuiltje aan de lucht, het werd feest vanavond!

Zilvertje.