Op eerste paasdag werd ze uit het water gevist. Wandelende toeristen hadden haar in het water zien liggen, ze hadden niet geweten bij wie ze moesten aankloppen, radeloos stonden ze daar te staren, zoekend naar hulp, wat was hier het alarmnummer? Een voorbijganger die hun verhaal wel wilde aanhoren was met ze meegelopen om te zien wat hen zo had laten schrikken. Hij hoefde alleen maar de geschrokken vinger die de plek aanwees te volgen.
Hij had 112 voor ze gebeld, ze koffie aangeboden op zijn terras voor zijn kleine hotel en samen wachtten ze op de politie. De vrouw trilde en huilde ontroostbaar. De hoteleigenaar vroeg waar ze sliepen. Maar ze hadden nog geen plaatsje, alles was vol, de Paasdagen waren druk dit jaar. Weet u wat sprak de hoteleigenaar blijf een nachtje bij ons, mijn vrouw en ik runnen dit hotel, dan kunt u bijkomen samen met uw man, dan bent u bereikbaar voor de politie en dan zoekt u rustig een ander hotel uit, u kunt hier eten vanavond, u bent mijn gast.
Kikvorsmannen en een boot, een ambulance en een lijkwagen, alles stond in een mum van tijd in de straat. Mensen bleven staan, maar echt dichtbij konden ze niet komen, hekken en agenten regelden het verkeer en zorgden voor afstand. De kikvorsman had een slank wezentje in zijn armen, lange blonde haren, spijkerbroek, bloesje en spijkerjasje, te koud, veel te koud gekleed, riep een oude dame snikkend in haar zakdoek. Een schoen ontbrak………
De toeristen werden ondervraagd door de politie, de ambulance droop af, de lijkwagen had een klantje. Uit het tasje dat ze om haar middel droeg kwam een opschrijfboekje en een knuffeltje. Die eerste koude Paasdag werden haar ouders gebeld. Ze was dertien, nog een kind, maar ook een vrouw, ze was lief, maar ook ongeduldig geweest en gevaarlijke monsters zijn er altijd, ze loeren op dit kleine ontluikende grut.
De hoteleigenaar dacht aan het liedje… meisjes van dertien, dacht aan al die nare verhalen die hij in de krant had gelezen, dacht aan zijn eigen zusje, die rond die leeftijd verdwenen was en nooit meer terug gekomen was. Hij voelde een snik en zijn stem brak het was al zo lang geleden, zeker 50 jaar, maar hij beleefde het weer opnieuw.
De enige troost voor de ouders van dit meisje was het gevonden lichaam, maar was het een troost? Hoopte hij niet nog steeds dat zijn zusje op een dag terug zou komen, of dat hij haar zomaar ergens zou zien in een stad. Ze was altijd in zijn gedachten, zijn lieve zusjes, het meisje met die prachtige lach en al die sproetjes, mooie katachtige groene ogen met gouden spikkeltjes er in.
Terwijl hij de geschrokken toeristen de kamer wees, keek ze hem dankbaar aan…….. hij werd warm van haar lach, van haar sproeten, een vrouw van zijn leeftijd, hij zag haar nu pas goed, hij vroeg naar haar voornaam, hij vroeg naar haar achternaam, haar man keek de twee gespannen aan, wat gebeurde hier? Ze had katachtige groene ogen met gouden spikkeltjes…..
Zilvertje
Modern sprookje.
Het straatje van Zilvertje. 
smartlap eerste kas…..
Ja, dat is het! Fijne paas!
Heel mooi op een dag als vandaag.
Antoinette, dankjewel! Fijne Paas, is er ook zon bij jou? Ik had je op een blog een vraag gesteld, heb gister zo zitten zoeken, kon het niet meer vinden, in elk geval, hoop ik zo dat de uitslag van je onderzoek goed was.xxx
Toch nog een sprookje met een goed eind.
Love As Always
Di Mario
Di Mario, ja, voor de een wel, voor de ander niet, een beetje een paasthema, verrezen uit een mogelijke dood…… Fijne paas.
Petje af, wat een verrassend eind.
Flups, dankjewel, ja, floepte er zomaar uit! Fijne Paas.
Leuk verhaal, Zilver. Met plezier gelezen.
Verliezen! en Vinden! je heb weer een klein briljantje uit het toetsenbord geschut Zilvertje.
Dankjewel Burro!
Dank Dirk, wat zeg je dat wonderschoon.
Het is een leuk maar toch ook wel spannend verhaal,hoe hij eigenlijk zijn dochter vond en die man die zich afvraagd wat gebeurd hier en dan haar groene ogen ziet met gouden sterretjes.
Heb jij altijd voldoende ideeen of zit je wel eens te pijnzen waar zal ik het nu eens over hebben.
Nou ik heb eventueel nog een leuke waar je je fantasie op los kan laten het gaat over eten.
Ik hoor of zie het wel als jij denkt dat je er iets mee kan ik ben er zelf ook mee bezig maar ik weet zeker dat jij er een heel andere draai aan zal geven als ik,met de groeten van Dirk Stam
Nou eigenlijk triest, een meisje dood, en een meisje op latere leeftijd door toeval gevonden door haar broer, mogelijk heb ik het niet duidelijk genoeg verteld. Ik zal het nog eens na zien.
Nee, ik denk nooit na, ik schrijf meestal zo rond de 500 woorden in een kwartier, het verhaal komt spontaan. Zie het maar als therapie, ik reageer tussen strijken, werken, lezen, koken enz door, ik heb altijd tijd te kort. Als ik vrij heb dan doe ik het even en als ik werk kom ik er vaak niet aan toe, want op dit moment heb ik erg drukke tijden.
Ik kan niks met dingen die ik vooral bedenk, het komt pas als ik het ga doen, fijne avond en nog een fijne Paas.
Ik wordt volgende maan 71
Toch spoken er steeds vaker liefjes van die leeftijdsgroep door mij hoofd
Mijn eerste echte liefdes? Ze zijn zo helder en zo mooi, ik zie nu dingen die ik vroeger blijkbaar niet zag.
Ik hou nog steeds van ze, ik hoop dat ze nog leven…..
Rikus, die wijsheid die met de jaren komt is een wijsheid die ik ook pas later in ging zien.
Dat is al een respectabele leeftijd, maar een mens is het zo, de tijd vliegt, wens je alvast een fijne verjaardag! En een gezond en gelukkig jaar!
Nou Zilvertje ik had het over een klein briljantje maar ik denk en ik weet het bijna zeker dat het een groeibriljant wordt.
Voor als je nog niet slaap welterusten of anders nog een fijne tweede paasdag.
Zo loopt de ‘een meisje van derdtien’ als een rode draad door het verhaal.
Heel mooi geschreven!
Dankjewel Menno, ja, het is een moeilijke leeftijd, het is een verhaal waar ik veel verdriet in kwijt kon.
Mooi geschreven Zilvertje
Ha Zilvertje,
Een verhaal zoals Zilvertje dat alleen kan schrijven, verdriet en geluk op de scherpe snede. oma