Haarlem
Aan het Spaarne aan het Spaarne
Waar het klotst en beklijft
Schilders het licht vangen
Vrouwen de was ophangen
Oude pandjes
Vrouwen met vetrandjes
Lyrische dichters
Vullen de tijd met drank
Af en toe kwam ik nog op zijn Volkskrantsite of ging ik naar zijn site die hij ergens anders had. Vandaag wilde ik weer even kijken, maar ik kan niks meer vinden…..
Theo is vorig jaar zomer overleden, te jong, nog maar 67 jaar. Veel van ons hebben een gedicht van hem gekregen, hij schreef meestal in de nacht en hij schreef veel.
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/152033
http://www.volkskrantblog.nl/bericht/147834
Zilvertje voor Theo. ( ik mis hem regelmatig )
Ik heb ontdekt dat ik via een link gevonden op Google weer dingen kan lezen, ik hoop dat deze link blijft werken. ( het is weinig, want hij had juist een site verwijderd en zijn eigen site op Internet heb ik nog niet gevonden, die link is onbruikbaar.
Foto: wolken, als ik wolken zie denk ik altijd aan de wolken van Jacob van Ruisdael zo mooi voor altijd bewaard in Haarlem de stad van Theo.
Het straatje van Zilvertje. 
Ik ga die site zeker bezoeken.Zilvertje
He Paco, hij was een bijzondere blogger met een rotsvast geloof, dat vond ik zo apart en ook zo lief, als ik hem dan schreef dat ik geen geloof had, meer het geloof dat ik alles zelf moet doen en erg mijn best, dan schreef hij van die lieve grappige mails terug, ik mis hem, ik mis zijn liefde voor de natuur, zijn drang om goed te doen en tevreden te zijn, Moon is dacht ik nog bij hem op bezoek geweest. Ik was zo vaak uitgenodigd, maar ik kom nooit bij bijna niemand, ik ben een huiskluisgeval.Reactie is geredigeerd
Goed gedaan, Zilver, ik denk ook nog regelmatig aan hem…..
voor mij geldt het zelfde…ik heb alle gedichten die Theo voor mij heeft gemaakt opgeslagen gelukkig…en verder heb ik ook nog zijn boeken, maar die zitten (helaas) op een
floppy, die ik eens wil omzetten op een dvd….
ik denk vaak aan hem en zelfs nu kan hij mij nog inspiratie geven….
ik denk nu ook vaak over wat hij zei over http://www.volkskrantblog.nl/blog.php?id=10142&month=07&year=2007….
hij geloofde er zo stellig in…
het was een hele bijzondere man….
jeglfs
Mooi, Zilvertje.
Lieve groet,Coby
THEO zag zichzelf als een soort profeet. 27 juni van dit jaar zal een ommekeer plaatsvinden (verkondigde hij). De mensen zullen dan ontvankelijk worden voor de boodschap van ‘de nieuwe God’…
"Er komt een
Nieuwe God.
Die in ons
aller hart
leeft!
Dat Kind
der Vreugde.
Daarheen gaat
ieder mens
naar op weg.
Gesteund door
de Nabijheid
van de Mens
der Liefde."
Erna, ja, ik ook, het slijt wel wat, maar toch hij zit nog in mijn hoofd en ik koester zijn warmte, zijn eerlijkheid, zijn aandacht.
Jeg, door dat mijn pc stuk ging ben ik alle mails kwijt en had ik ook maar alles bewaard, die tijd ontbreekt me om alles op te slaan,ik had erg veel gedichten van hem gehad, hij schreef dan zo lief over het verdriet dat ik had om mijn zoon, hij kende dit verdriet en ik kon het met hem delen.
Coby, was allemaal voor je tijd he? In de nacht dan zag je altijd bijdrage na bijdrage verschijnen van zijn hand, soms reageerde geen hond, maar hij schreef dapper door, hij voorzag de dingen, erg bijzonder xxxxReactie is geredigeerd
Wim, ik kan er niet te veel over zeggen, ik kende hem goed uit zijn schrijven. Een bijzonder mens, met voorzag wil ik niet ingaan op dit onderdeel, maar met het weer samen zijn van zijn geliefde, hij wist bijna secuur te vertellen wanneer hij haar weer zou zien.
Ik vond hem zo bijzonder, hij had een erg goed hart, had alles over voor zijn medemens en bleef helpen, ook al wist hij dat hij belazerd werd, hij bleef geloven in de kracht van goed doen.Reactie is geredigeerd
zeker ik herinner me zijn blog nog….mooi dat je hem weer even uit de vergetelheid haalt Zilver
Cor, ik was het steeds van plan, maar dan kwam het er niet van, nu ga ik snel de boodschappen uitpakken en dan naar het judo van Blancie.
Leuk dat je ons nog even aan Theo herinnert. Ik las zijn bijdragen ook regelmatig. Hij was zeker een bijzondere man. Ik heb de datum 27 juni aangekruist in mijn agenda. We wachten af ..
jaja, 27 juni bedoel ik natuurlijk….
wat er ook gebeurt ik zal die dag aan hem denken…
jeggroet
Weet je Zilver dat ik de afgelopen maand zó sterk aan hem moest denken dat ik er nog over zat te denken het er met je over te hebben, maar toen las ik een paar logjes van je en begon te denken ‘Zilver heeft al genoeg aan haar hoofd, straks maak je haar verdrietig…’
Maar ik vind het fijn dat jij ook aan hem denkt, en dat je gedaan hebt waar ik aan dacht :)) Ik wist niet hoe, ik voelde me onzeker over wat ik dan moest schrijven… en over de doden natuurlijk niets dan goeds, maar soms was Theo erg vasthoudend.., achteraf kan ik ook zeggen dat ik hem niet altijd helemaal goed begreep…..Mensen zeiden ‘zie je wel wat hij doet? Hij is echt heel vreemd!.. maar ik antwoordde altijd dat ik het heel onschuldig vond; Theo met zijn verliefde liedjes :))
Hij kon een gevoel overbrengen dat, als je er voor open stond, heel bijzonder en helend kon zijn; liefdevol.
Ik ben niet zo’n gedichtenfan, maar ik vond Theo aandoenlijk, ik denk ook nog wel eens aan hem. Een "goeie kloot" zouden ze hier zeggen.
Groet,
Luna
Erna, ach dat aan mijn hoofd zal altijd zo zijn en was altijd al zo, maar wel lief dat je dat zo schrijft, gek he in het begin dacht ik dagelijks aan het, daarna werd het minder, maar zo een maand of drie heel vaak, denk ik steeds ik ga een blogje maken over hem, ik heb nu ook erge spijt dat ik niet naar zijn huis ben geweest in de tijd dat hij nog thuis was, was wel eenmaal in het ziekenhuis, maar dat was de verkeerde, ik wist niet dat ze er in Haarlem twee hadden. Ja, Theo met zijn liedjes van de liefde, geweldig he.
Luna, mooi wat je schrijft, ja, zo is het, een man die je raakt, door zijn oprechte echtheid zo voelt het voor mij.Reactie is geredigeerd
Ja, Theo, dat is waar, hij is al een beetje vergeten…
Goed dat je aandacht aan hem wijdt, ik zal ook eens kijken of er nog iets op internet te vinden is, wist niet dat zijn blog het niet meer doet…
groet Bart
Bart de linken die ik toen heb aangemaakt in elk geval niet, gelukkig vind ik nog dingen als ik hem google.
Dit is bizar, ik heb zijn blog vorige week nog uitgebreid zitten bekijken! Goed om hem zo levend te houden!
Solvejg, ja, echt apart dat zoveel mensen nog aan hem denken. Fijn, wat zou hij dat mooi vinden, dat nog zoveel mensen aan hem denken, ik heb na zijn overlijden ook mails gehad van mensen die hem lazen op het vk en steun vonden in zijn woorden en dit met mij wilden delen, mooi he? Fijne dag!
Hallo Zivertje,
Ik schrijf jou omdat ik vandaag bij het opruimen twee boeken vol gedichten vond die Theo aan mij geschonken heeft…. ik dacht ik ga eens kijken of hij nog in Haarlem woont, en kwam, tot mijn schrik jouw bericht tegen. Goh, wat vreemd. Al vijf jaar niet meer bij ons en ik wist van niets. Ik probeerde een foto van hem te vinden online, ook dat lukte niet.
Zijn twee bundels dateren uit 2005, lievelingsverhalen, liefdesgedichten. Zo mooi. Ik vind eigenlijk dat ze gedeeld zouden moeten worden. Enfin, ik wilde uitreiken, bij deze.
Met een lieve groet,
Patricia
Opa westhoff wordt door mij zeker nog flink gemist.
Zeker nu de ns een admecial heeft met een van zijn lievelingsnummers er in verwerkt.
Namelijk take this waltz van Leonard cohen.
Daardoor denk ik laatste tijd wel weer veel aan hem en is nog altijd onbegrijpelijk dat zo een man a zo lang uit ons midden is.
Roy, was het je opa? Het is al weer heel lang geleden. Ik kenden hem alleen van het blog van de Volkskrant, dat was een hechte groep mensen, als ik aan hem denk, dan denk ik aan liefde voor de mensheid, hij was een goed mens.
Ik denk nog heel vaak aan hem en zou willen dat ik hem beter had gekend.
Ik denk aan hem als ik in Haarlem ben, of als ik mooie wolken zie.
Hij had veel mensen die hem bewonderden.
Hoi Zilvertje,
Ja ik was een van de kleinzoons van hem.
teminste de zoon van de toenmalige vriendin van zijn zoon Robert.
Ik denk inderdaad ook vaak in het goeie aan hem en dan vooral de grappen die hij ook wel maakte naar mij.
Ik heb een tijd bij hem gewoond voor een deel van de zorg op me te nemen en heb m dus ook erg intensief meegemaakt.
Van al zijn verhaaltjes tot aan zijn muzieksmaak.
en de nachtelijke brieven aan de deur als ik weer eens midden in de nacht thuis kwam na een avondje op de sterrenwacht.
Ach wat bijzonder. Wij kennen hem allemaal als ex-Volkskantbloggers als een lieve man, een bijzondere man. Roy, dank voor je reactie, zo komt hij bij elke reactie weer een beetje in ons leven.