Droomsneeuw op je oude handen
De slee knerpte door het witte goud
Stiekem zat ik te klappertanden
opa vroeg: "je hebt het toch niet koud?"
De kachel bij oma binnen
was zo zalig warm
De kerst stond te beginnen
Ze waren knetter arm
Zilver. Een groot deel van mijn jeugd heb ik doorgebracht bij mijn opa en oma in Edam, het waren eenvoudige lieve mensen met een hart van goud
Het straatje van Zilvertje. 
mooi, zulke herinneringen…
Maria, gek he, hoe ouder ik wordt hoe beter is de dingen begrijp en geniet van de eenvoud, moest er gister zo aan denken, omdat ik mijn huis winterklaar maak….
eenvoud met een hart van goud vind ik nog steeds véél beter dan rijk en snollig… hier wonen nog veel oprechte, eenvoudige, eerlijke mensen die in veel opzichten ‘nog net als vroeger zijn’. geeft me vaak een veilig gevoel…
Maria, dat is mooi gezegd, mee eens. Zo voel ik het ook.
Sweet memories :-))
Ja, heer Lot, het was een mooie tijd bij lieve grappige mensen.
Die warme kachel….heel symbolisch. Wat een mooie herinnering, Zilver.
Lieve groet, Coby
Ik moet wel lachen om die uitdrukking: knetter arm. Arm of rijk zegt niks over gevoelswarmte in een gezin. Mijn man is ook vanaf zijn vierde opgegroeid bij de grootouders.
Knetter arm. Zo hé, ik klaag noooooit meer over geld….
Wat heerlijk om
op terug te kijken
dan is het altijd
warm om je heen
En….ik kan wieder
anbefehlen:)
heel mooi, en ook apart, een kerstvertelling in augustus, kom daar maar eens om! :))
En van verhalen over een hart van goud krijg ik natuurlijk nooit genoeg, Zilver!
doei, Bart
prachtige herinneringen en waarschijnlijk hebben jouw grootouders je ook veel "levensbagage" meegegeven….
dus zo arm ben je dan ook weer niet in vergelijking met mensen met geld en een leeg leven…..
jeggroet
En die warmte kun je bij jou
ook altijd voelen, je bent een
weblogkacheltje:)
Ga jullie morgen lezen, kom net thuis, ben zo moe.
WWWWWWWWWWWWWelterustennnnnnnnnnnnn!!!!!!!!!!!!
Hey Zilver, dank voor het delen, mooie herinnering.
A propos, knetter! Houtkachels kunnen lekker knetteren als je vult met hout, remember?
Door jou moet ik nu denken aan mijn opa en oma…..ijs met warme chocoladesaus uit een soort van blikje…. Dankje Zilvermeisje en ik ben alvast slofjes voor de winter voor je aan het breien… alleen is het wel erg heet nu in Huize Jan dus ik stop er even mee tot de herfst! Pfff. 😉