Op de stoel
zit mijn geweten
en klaagt:
over mijn overdadige eten
over de doelen
waar ik geld aan geef
over de smoelen
waar ik mijn leven mee leef
Ik paai en vraag
aan mijn geweten
of het niet een slaapje wil doen
breng het naar bed
met een dekentje en zoen
Mijn geweten droomt
kan mij nu niet duwen
en naar de rede vragen
maar ik ben vleugellam
het blijft knagen.
Zilver: (met dank aan Hippo)
Het straatje van Zilvertje. 
mooi geschreven… mijn geweten is soms ook best lief en vertelt me dan: als jij je zò gedraagt, kan ìk je niet gelukkig maken… soms luister ik naar hem…
Maria, prachtig, als ik niet luister, blijft het knagen en dan maak ik snel mijn geweten weer wakker.
Jouw soms, daar word ik blij van, wil ik ook wel.
Een ingewikkeld dondersteentje, dat geweten van ons…
De mijne laat zich ook niet zomaar sussen, het beste helpt dan een flinke tik met de rubber tenthamer…is-ie ook eventjes rustig, en iedereen blij :))
Bart, ha, ha, ik heb geen rubbere tenthamer, maar ben wel dol op kamperen, al heb ik het al dertig jaar niet meer gedaan, je bregt me op een idee, is vast ook goed voor mijn ziel.
‘met dank aan hippo’; woeps!
Ik probeer mij vaak slimmer voor te doen dan ik ben, Zilver (dat moest ik nu zeggen van mijn geweten).
gr. en lief dat je aan me gedacht hebt,
hippo
Gelukkig knaagt het niet gauw, maar als het knaagt dan zeg ik gauw: hou eens op zeg, anders kan ik met mijn gezond verstand geen oplossing bedenken!
Hippo, wat een mooie reactie zo eerlijk en oprecht, weet je ik moet leren te blijven zo als ik ben, want als ik wel eens dingen lees die ik niet begrijp, de taal niet ken, kan ik mezelf zo klein gaan voelen en zachtjes wegsluipen, maar dan juist moet ik vragen, of zeggen, of denken of doen, maar niet wegsluipen, omdat ik ook mijn eigen specialiteit heb, mijn ding en een mens kan niet alles weten, maar dat valt niet altijd mee, al probeer ik het wel altijd en in mijn werk als het wel eens boven mijn pet stijgt en ik vraag op uitleg, blijkt het dan vele met mij het niet begrepen, maar vader zei altijd, niet weten is niet dom, dom zijn zei die niet durven vragen, maar soms blijf ik wegsluipen, ik ben van de laatbloeiers de laatste.
Lieve K, ik moet zo om je lachen, hij is geweldig!Reactie is geredigeerd
Knaagdromen?
Ik gun je rust, Zilvertje!
gr eva
He Zilver. Herman van Veen, geloof ik, zei ooit eens: mensen met een geweten zijn niet te benijden. Dat is ook zo. Toch ben ik blij dat ik er eentje heb. En ik ben ook blij je weer te lezen. Je stilte en afwezigheid begon bij mij een beetje te knagen….vroeg/vraag me af hoe het met je gaat in al je (fysieke) pijn en verdriet. Gek he? Maar ik kan er niks aan doen ….
Lieve groet, Coby
Eva, dank je wel, omdat ik bijna altijd naar mijn geweten luister, heb ik gelukkig veel rust.
Coby, je hebt een weblog? Ik kom bij je kijken, wat leuk! En wat een mooi fris plaatje.
Ik schrijf een stuk minder, ik ben dan ook weer volop bezig met brood verdienen (voorbereidingen), wel een puzzeltje, de kindjes hebben vakantie, maar het gaat, ik probeer wel meer thuis te zijn, ze zijn zo graag hier ze hebben hier al hun spulletjes en hun veilige plekjes, ik heb een baan, die ik naar mijn hand kan zetten, ik zit eerst in een systeem dat ik zelf kan invullen wanneer ik kom en hoe vaak, dan drie maanden ziektevervanging en daarna zien we wel weer, plots regent het aanbiedingen.
De pijn aan lichaam, pfffffffff, nou ik moet door en de pijn aan de geest, ik ben gelukkig vrij en dat is het allerbelangrijkste, maar over het verdriet dat mij is aangedaan kan ik spaarzaam schrijven, er moest eerst een dekentje van zachtheid over en nu ongeveer dertig jaar later komt het er pas uit, zolang moest het bezinken, het heeft ook met mijn karakter te maken , ik liet met me sollen, ik heb een lange leerweg gehad, beetje te lang, maar die weg, met al die hobbels heeft me ook gemaakt tot wat ik nu ben en met die ik nu ben kan ik zo goed leven, met die ander ook wel, maar die liet zich kwetsen en die lange leerweg Zilver, is veel sterker, zekerder en een beetje minder lief, maar ja, dat moest wel.
Maar ik heb nergens echt spijt van, ik heb alles zelf gedaan en gewild. Ben ook niet boos op iemand, want ik heb het leven gekregen dat ik wilde.
Lieve groetjes en een prettig weekend.
Wens je een fijn weekend :-))
Heer-Lot, dank u wel!
Ah, hier ook, krijgen
de organen een ziel
en leiden een eigen
leventje
lief ingepakt met een
dekentje
Zilver je bent geweldig
want je bent wie je bent
en zo is het goed:) x
Dank je Annet.:^)
Test, om te kijken of mijn plaatje en link meekomen.
Test, test.
Het wordt al gekker hier, nog even aan dan staat bij mijn bijdrage hoe vaak ik het doe en met wie, ik krijg geen antwoord van de Volkskrant, nooit, hemeltje, hoe krijg ik dit goed.
Test, een ding is gelukt, ik heet nu weer Zilver, maar nu nog mijn link en mijn plaatje bij een reactie, ik hoop het nu te zien en anders eet ik mijn hoed op.
Is de test geslaagd?
Ik krijg ook nooit antwoord, er zijn te weinig mensen las ik eens.
Met hoeveel mensen
ben je wezen eten Zilver?
Een plaagje van Annet
retteketet naar beter …
maar nu nog niet
Sterkte ermee!
Oh ja ik zie nu
ook iets vreemds
bij mijn reactie
ufo’s natuurlijk
we’re not alone……
Nu is het weg, zie je wel
als je goed leeft komt het
goed Zilver en vergeef jezelf
anders, iedereen maakt foutjes
of heeft ooit iets verkeerds
gedaan terwijl je dacht dat je
op dat moment het beste deed
doe,doe
Annet, ik kan niet inloggen, ik laat geen link na en geen plaatje, ik heb alles geprobeerd.;^(
Maar Zilver! je weet toch dat de redactie op vakantie is, alleen de netwerkstagiairs zijn er en die hadden de boel ondersteboven gegooid. Misschien durven die nu niet meer te antwoorden.
Ik vind het wel aardig Zilver, ben ik tenminste niet de enige met zo’n Dombo-vraagteken.
K, ha, ha, ja, ik had het kunnen weten. Het was me wel gelukt er een ander plaatje op te krijgen, maar die is ook weer weg en de link doet het niet, pfffffffff, tis me wat. Mijn schuilnaam verscheen ook, Da Zilva en toen werd ik Trudy Zilver, nou het was net Hokus Pokus, JA, KUS VOOR K. al ze niet op vakantie zijn krijg ik ook geen antwoord ;^(
Test.
TEST EN HELP!
Mmmmmmmmm, op de voorpagina heb ik nu wel een hoofd en ook bij mijn profiel, maar nog niet hier, nou is maar goed ook, want mijn hoed kan toch al niet meer op, die zit nu in mijn maag, taai geval. TESSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSST
De stem van je geweten zwijgt nooit, maar als je alles ziet als een leerproces kan je hem rustig laten spreken en dan nog een gebakje extra nemen. Want dan moet je nog door iets heen, dan heb je nog niet echt geaccepteerd wat je al weet, wat je al die tijd al geweten hebt ook. Tot je suikerziekte krijgt of zoiets. Of de oorzaak van overmatig eetgedrag aanpakt: het niet accepteren van verdriet, verlies, b.v.
grtoetjes
rené
Oja, vind het trouwens wel een mooi, goed geschreven gedicht.
rené
Hallo daar,
kan ik bij dat testen ook nog een compliment kwijt over het gedicht? Of slaapt het geweten nog? Mooi hoor zilver, zelfs zonder foto. Gegroet.
Victor ;^) ik was bij Hippo geweest en toen kwam dit.
Henk, hallo, ja, dat kan, ik krijg mezelf maar half ingelogd, sinds de veranderingen op het VK, zo jammer en dank je. De fotograaf en het geweten slapen vandaar geen foto.
het knagende geweten…..
ja, ik ken het