De magnetron.
Ze had van die schattige puntschoentjes en de haren strak in de lak met kuif en keek haar ogen uit, het was haar eerste stage in de zorg en op school hadden ze het over veel dingen gehad, maar niet over de geur die hier in het huis woonde en ook niet over de hard lopende verpleegsters, nu liep ze al een halve ganglengte achter op de persoon die haar vandaag alles zou laten zien.
Dan hebben alle bewoners ook een mooie magnetron op de kamer………….. het jonge meisjes op de schattige puntschoenen gluurde achter het bedgordijn en zag een oude dame liggen in een vervuilde pon, met de handen vastgebonden aan het bedrek. Op de gang vroeg ze heel beleefd, kan die mevrouw dan nog iets koken of opwarmen in de magnetron? De verpleegkundige met stoere sandalen en lichtelijk besnorde bovenlip trok haar wenkbrauwen heel hoog op. Nee, die magnetron gebruiken we om de mensen te wassen! Het meisje met de schattige puntschoenen trok nu op haar beurt de wenkbrauwen op. Maar daar past een mens toch niet in?
Veranderingen en bezuinigingen in de zorg.
Vroeger werden zieke mensen gewassen met een of twee waskommen, handdoeken en washandjes met een lekker stukje zeep, later mocht men onder de douche of in bad, nu mag men al blij zijn als je elke dag, een nat lapje over je heen krijgt, water komt er niet meer aan te pas, zeep zit al in het lapje en je droogt vanzelf op, geen gesjouw met kommen, geen grote afwas in de spoelkeuken en het gaat lekker snel, want wie wil er nu in een verpleeghuis werken tegen een laag loon, veel verantwoordelijkheid dragen en weinig arbeidsvreugde en weinig status. ( te weinig dus)
De doekjes lijken de oplossing, maar of het leuk is en goed voor het milieu?
De doekjes zitten in een pakje vergelijkbaar met de glorixdoekjes waar jij de wc mee doet en worden opgewarmd in de magnetron.
Elke keer als ik de wc een tussendoorbeurtje geef met een glorixdoekje, denk ik aan later, krijg ik dan ook zo een geweldige badbeurt?
De zorg komt geld en handen tekort, het buget is net zo uitgeknepen als het washandje van weleer.
Zilver.
Het straatje van Zilvertje. 
Verbijsterend!!!!!!!
rené
Victor, het is in een rijk land als het onze slecht gesteld met onderwijs en zorg.
Ik zelf denk dat er geld zat is maar dat het duidelijk op een verkeerde manier besteed word.
Meer geld naar de hulp zelf,de mensen aan het bed. Wat is er mis met een beetje gewoon salaris voor die mensen, als je dit afzet tegen zo`n directeur of manager. Ik kan me hier elke keer kwaad over maken.
Theo, ik houd van je!
En wat te denken aan al die stakkers die te kort zorg kijken, vastgebonden aan bed, erg he?
Zelfs aangekleed worden is al een luxe: er zijn ook zg. "pyamadagen" ingevoerd, heb ik gehoord.
Die mensen hebben al een leven achter de rug en dan zo te moeten eindigen…. ik word er in en in triest van. En inderdaad pyamadagen, klinkt erg gezellig, dvdeetje op de bank, bakkie soep, maar dat blijkt niet de bedoeling van zo’n dag. Zweet- en plasluchtdag. Ik wrijf even met het glorixdoekje onder mijn neus.
Koos, ja, het is te erg voor woorden en dan de mishandelingen en de medische fouten.
Marsjan, een pyjamadag houdt dan in, lang in bed, maar geen tv en lekkere dingen en geknuf en zo, triest he en wat je zegt een leven achter de rug, ingezet voor de samenleving, pfffffffff.
Onbetaalbaar werk = onderbetaald werk
Marsjan, je hebt gelijk, kom je nog wel eens in Krommenie?