Er zijn planeten die zijn nog niet ontdekt, ze zijn heel ver weg en erg mooi. Eigelijk is het maar goed dat ze nog onbekend zijn, want alles is nog ongerept en van een ongekende schoonheid. Stel je voor dat de Amerikanen het zouden ontdekken, vreselijk toch? Stuurden ze er dadelijk weer een hoop troep naar toe, die nooit afbreekt, want weet je, dat een blikje van de frisdrank er zo een vijftig jaar over doet om te verroesten, kun je nagaan een hele raket met radioactieve stoffen aan boord.
Op een prachtige planeet heel ver bij ons vandaan, is Beertje met Transponder en al terecht gekomen, meegevoerd door de enorme stof -en sterrengruisstormen die ongeveer een week hadden gewoed en menig sterrenkundige aan de kijker gekleefd liet staan.
Beertje zijn velletje heeft hier en daar schroeivlekken en de Transponder zit vol met deuken, maar Beertje….. leeft, heel langzaam gaat zijn ademhaling en al zijn Berenbotjes doen pijn, maar hij is niet verloren gegaan tussen de sterren.
Zijn lieve Berengedachten gaan dadelijk als hij zijn oogjes open doet, naar Zilvertje. Oh,…Zilvertje, was je maar bij me, mompelt Beertje, zachtjes hoor je het snikken en lieve berentraantjes rollen uit zijn oogjes.
Terwijl Beertje zo aan Zilvertje, denkt, maakt Zilvertje een plan. Een heel goed plan. Zilvertje is slim en sterk en laat zich niet door een meteorietenstorm op de vlecht zitten, nee ze gaat actie ondernemen.
Zoet slapen, dan vertel ik morgen verder!
Het straatje van Zilvertje. 
Het beertje op een verre planeet
heeft van alle tumult geen weet
Iedereen is op zoek naar het dier
Maar het is niet te vinden alhier